Cegielnia Świerczewo

Cegielnia Świerczewo – nieistniejąca cegielnia, jedna z największych, które funkcjonowały w obrębie Szacht na poznańskim Świerczewie.

Cegielnia powstała na terenie folwarku świerczewskiego w 1907. Właścicielami zarówno folwarku, jak i zakładu byli Hugo Kindler oraz Gustav Kartmann – przedsiębiorcy budowlani i architekci. Oprócz budynków produkcyjnych, w skład rozległego założenia wchodziły też: dom właściciela, dom gościnny, budynki mieszkalne dla pracowników, stajnia, wozownia, spichlerz i 9-hektarowy park. Cegielnia działała do 1971, kiedy to została zniszczona przez pożar^[1].

Podczas walk o Poznań w 1945 Szachty i okolice cegielni były areną silnych starć i zaciekłego oporu Niemców^[2].

• 
  Dom właściciela
• 
  Dom gościnny

Do obecnych czasów zachowały się dwa zabytkowe budynki, będące pozostałościami po tym rozległym przedsiębiorstwie:

• dom właściciela stojący bezpośrednio przy ul. Leszczyńskiej (nr 60A), murowany, pięcioosiowy, częściowo tynkowany, z ceglanymi lizenami (zbudowany w początku XX wieku),
• dom gościnny z około 1910 (nr 60D), będący swoistą reklamą możliwości firmowych, z cegły własnej produkcji, z ceglanym cokołem, pseudoboniowaniami na narożnikach, gzymsami i obramieniami okiennymi (stoi w głębi działki, przy drodze w stronę Szacht)^[1].

Oba obiekty są zamieszkałe i ogólnodostępne z zewnątrz.