Ma ok. 0,10 km² powierzchni i wznosi się ok. 1,7 m n.p.m.[1] Na południe od Chełminka zaczyna się Roztoka Odrzańska, będąca zatoką Zalewu Szczecińskiego.
Od średniowiecza istniała w tym miejscu mielizna, którą od początku XVIII w. oznaczano statkiem latarniowym[2]. Obecna wyspa powstała na mieliźnie po roku 1889 z urobku, podczas pogłębiania toru wodnego Szczecin-Świnoujście wytyczonego bezpośrednio na zachód od wyspy. Jest ważnym punktem nawigacyjnym oznaczonym dwiema latarniami świecącymi światłem koloru czerwonego. Na Chełminku znajdują się: dawny dom latarnika, mała przystań, tory wagoników wąskotorowych. Porastają go szuwary, paprocie, olsy. Chełminek obecnie jest niezamieszkany.
Nazwę Chełminek wprowadzono urzędowo rozporządzeniem w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę wyspy – Leitholm[3]. Nazwa wyspy pochodzi od wyrazu chełm – wzniesienie, nazywana przez żeglarzy też Wyspą Nawigacyjną i Jasnym Chełmem.
↑Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 6)
↑Karte der historischen preussischen Provinz Pommern 1905 1:600 000, Deutsches Verlaghaus Bong & Co, Berlin 1905, s.1 (de)
↑Wielki atlas historyczny. Wyd. 3. Warszawa: Demart, 2003. ISBN 83-89239-57-4. (pol.). Brak numerów stron w książce