Daisuke Naitō przed walką z Kōki Kamedą, 29 listopada 2009 roku
|
Data i miejsce urodzenia
|
30 sierpnia 1974 Toyoura
|
Obywatelstwo
|
Japonia
|
Styl walki
|
praworęczny
|
Kategoria wagowa
|
musza
|
Bilans walk zawodowych
|
Liczba walk
|
42
|
Zwycięstwa
|
36
|
Przez nokauty
|
23
|
Porażki
|
3
|
Remisy
|
3
|
Nieodbyte
|
0
|
Daisuke Naitō (jap. 内藤大助 Naitō Daisuke; ur. 30 sierpnia 1974 w Toyoura, Hokkaido) – japoński bokser, były zawodowy mistrz świata organizacji WBC w kategorii muszej (do 112 funtów).
Zawodową karierę rozpoczął w październiku 1996 roku. W 2001 roku zmierzył się z Takefumi Sakatą, przyszłym mistrzem świata WBA. Stawką pojedynku był tytuł zawodowego mistrza Japonii. Walka zakończyła się remisem i tytuł pozostał przy Sakacie.
19 kwietnia 2002 roku stanął przed pierwszą szansą zdobycia tytułu mistrza świata – zmierzył się z posiadaczem pasa mistrzowskiego WBA, Pongsaklekiem Wonjongkamem. Bokser z Tajlandii odniósł bardzo szybkie zwycięstwo, nokautując Naito już w 34 sekundzie pierwszej rundy. Jest to najkrótsza w historii walka mistrzowska w kategorii muszej[1].
Po tej szybkiej porażce stoczył pięć kolejnych zwycięskich walk, a 6 czerwca 2004 roku zdobył tytuł mistrza Japonii, pokonując w szóstej rundzie Hiroshi Nakano. Tytuł ten obronił dwa razy, a następnie, 10 października 2005 roku, stoczył kolejny pojedynek z Pongsaklekiem Wonjongkamem o pas mistrzowski WBA, który jednak ponownie zakończył się jego porażką (walka została przerwana w siódmej rundzie z powodu kontuzji Japończyka)[2].
Naitō ponownie wywalczył tytuł mistrza Japonii w lutym 2006 roku. Po pokonaniu dwóch kolejnych rywali po raz trzeci przystąpił do pojedynku z Wonjongkamem. Walka odbyła się 18 lipca 2007 roku. Naitō wygrał na punkty i zdobył pas mistrzowski WBA[3]. Przewał tym samym serię siedemnastu udanych obron Taja. Była to też pierwsza porażka Wonjongkama od ponad dekady.
11 października 2007 roku, w pierwszej obronie tytułu, pokonał na punkty swojego rodaka, Daiki Kamedę[4]. 8 marca 2008 roku doszło do czwartego pojedynku Naitō z Wonjongkamem. Walka zakończyła się remisem i Japończyk zachował swój pas mistrzowski[5]. 30 lipca tego samego roku znokautował w dziesiątej rundzie rodaka Tomonobu Shimizu. Do momentu nokautu Naito przegrywał walkę na punkty[6]. W grudniu, w ostatniej walce w 2008 roku, pokonał przez techniczny nokaut Shingo Yamaguchiego[7].
26 maja 2009 roku pokonał na punkty Chińczyka Xiong Zhao Zhonga, mimo że w szóstej rundzie był liczony po nokdaunie[8]. Tytuł mistrza świata stracił 29 listopada 2009 roku, przegrywając jednogłośnie na punkty z Kōki Kamedą[9]. Na ring powrócił w maju 2010 roku, nokautując w piątej rundzie Liempetcha Sor Veerapola[10]. Była to jego ostatnia walka w karierze.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Jimmy Wilde (1916–1923)
- Pancho Villa (1923–1925)
- Fidel LaBarba (1925–1927)
- Pinky Silverberg (1927, NBA)
- Corporal Izzy Schwartz (1927–1929, NYSAC)
- Frenchy Belanger (1927–1928, NBA)
- Frank di Genaro (1928–1929, NBA)
- Émile Pladner (1929, NBA)
- Frank di Genaro (1929–1931, NBA)
- Midget Wolgast (1930–1935, NYSAC)
- Young Perez (1931–1932, NBA)
- Jackie Brown (1932–1935, NBA)
- Benny Lynch (1935–1937, NBA)
- Small Montana (1935–1937, NYSAC)
- Benny Lynch (1937–1938)
- Peter Kane (1938–1939)
- Little Dado (1939–1942, NBA)
- Jackie Paterson (1943–1946)
- Rinty Monaghan (1947–1948, NBA)
- Rinty Monaghan (1948–1950)
- Terry Allen (1950)
- Dado Marino (1950–1952)
- Yoshio Shirai (1952–1954)
- Pascual Pérez (1954–1960)
- Pone Kingpetch (1960–1962)
- Fighting Harada (1962–1963, WBA)
- Pone Kingpetch (1963, WBA)
- Hiroyuki Ebihara (1963–1964)
- Pone Kingpetch (1964–1965)
- Salvatore Burruni (1965)
- Salvatore Burruni (1965–1966, WBC)
- Horacio Accavallo (1966–1967, WBA)
- Walter McGowan (1966, WBC)
- Chartchai Chionoi (1966–1969, WBC)
- Efren Torres (1969–1970, WBC)
- Hiroyuki Ebihara (1969, WBA)
- Bernabe Villacampo (1969–1970, WBA)
- Chartchai Chionoi (1970, WBC)
- Berkrerk Chartvanchai (1970, WBA)
- Masao Ohba (1970–1973, WBA)
- Erbito Salavarria (1970–1971, WBC)
- Betulio González (1972, WBC)
- Venice Borkhorsor (1972–1973, WBC)
- Chartchai Chionoi (1973–1974, WBA)
- Betulio González (1973–1974, WBC)
- Shoji Oguma (1974–1975, WBC)
- Susumu Hanagata (1974–1975, WBA)
- Miguel Canto (1975–1979, WBC)
- Erbito Salavarria (1975–1976, WBA)
- Alfonso Lopez (1976, WBA)
- Guty Espadas (1976–1978, WBA)
- Betulio González (1978–1979, WBA)
- Park Chan-hee (1979–1980, WBC)
- Luis Ibarra (1979–1980, WBA)
- Kim Tae-shik (1980, WBA)
- Shoji Oguma (1980–1981, WBC)
- Peter Mathebula (1980–1981, WBA)
- Santos Benigno Laciar (1981, WBA)
- Antonio Avelar (1981–1982, WBC)
- Luis Ibarra (1981, WBA)
- Juan Herrera (1981–1982, WBA)
- Prudencio Cardona (1982, WBC)
- Santos Benigno Laciar (1982–1985, WBA)
- Freddy Castillo (1982, WBC)
- Eleoncio Mercedes (1982–1983, WBC)
- Charlie Magri (1983, WBC)
- Frank Cedeno (1983–1984, WBC)
- Kwon Soon-chun (1983–1985, IBF)
- Koji Kobayashi (1984, WBC)
- Gabriel Bernal (1984, WBC)
- Sot Chitalada (1984–1988, WBC)
- Hilario Zapata (1985–1987, WBA)
- Chung Jong-kwan (1985–1986, IBF)
- Chung Bi-won (1986, IBF)
- Shin Hi-sup (1986–1987, IBF)
- Fidel Bassa (1987–1989, WBA)
- Dodie Boy Peñalosa (1987, IBF)
- Choi Chang-ho (1987–1988, IBF)
- Rolando Bohol (1988, IBF)
- Kim Yong-kang (1988–1989, WBC)
- Duke McKenzie (1988–1989, IBF)
- Elvis Álvarez (1989–1990, WBO)
- Sot Chitalada (1989–1991, WBC)
- Dave McAuley (1989–1992, IBF)
- Jesús Rojas (1989–1990, WBA)
- Lee Yul-woo (1990, WBA)
- Leopard Tamakuma (1990–1991, WBA)
- Isidro Pérez (1990–1992, WBO)
- Muangchai Kittikasem (1991–1992, WBC)
- Elvis Álvarez (1991, WBA)
- Kim Yong-kang (1991–1992, WBA)
- Pat Clinton (1992–1993, WBO)
- Rodolfo Blanco (1992, IBF)
- Jurij Arbaczakow (1992–1997, WBC)
- Aquiles Guzman (1992, WBA)
- Pichit Sitbangprachan (1992–1994, IBF)
- David Griman (1992–1994, WBA)
- Jacob Matlala (1993–1995, WBO)
- Saen Sor Ploenchit (1994–1996, WBA)
- Alberto Jimenez (1995–1996, WBO)
- Francisco Tejedor (1995, IBF)
- Danny Romero (1995, IBF)
- Mark Johnson (1996–1998, IBF)
- José Bonilla (1996–1998, WBA)
- Carlos Gabriel Salazar (1996–1998, WBO)
- Chatchai Sasakul (1997–1998, WBC)
- Hugo Rafael Soto (1998–1999, WBA)
- Ruben Sanchez Leon (1998–1999, WBO)
- Manny Pacquiao (1998–1999, WBC)
- Leo Gamez (1999, WBA)
- Irene Pacheco (1999–2004, IBF)
- Jose Lopez Bueno (1999, WBO)
- Sornpichai Kratingdaenggym (1999–2000, WBA)
- Medgoen Singsurat (1999–2000, WBC)
- Isidro Garcia (1999–2000, WBO)
- Malcolm Tuñacao (2000–2001, WBC)
- Eric Morel (2000–2003, WBA)
- Fernando Montiel (2000–2001, WBO)
- Pongsaklek Wonjongkam (2001–2007, WBC)
- Omar Andrés Narváez (2002–2010, WBO)
- Lorenzo Parra (2003–2007, WBA)
- Wachtang Darczinian (2004–2007, IBF)
- Takefumi Sakata (2007–2008, WBA)
- Nonito Donaire (2007–2009, IBF)
- Daisuke Naitō (2007–2009, WBC)
- Denkaosan Kaovichit (2008–2010, WBA)
- Moruti Mthalane (2009–2014, IBF)
- Kōki Kameda (2009–2010, WBC)
- Daiki Kameda (2010–2011, WBA)
- Pongsaklek Wonjongkam (2010–2012, WBC)
- Julio César Miranda (2010–2011, WBO)
- Luis Concepción (2011, WBA)
- Hernán Márquez (2011–2012, WBA)
- Brian Viloria (2011–2012, WBO)
- Sonny Boy Jaro (2012, WBC)
- Toshiyuki Igarashi (2012–2013, WBC)
- Brian Viloria (2012–2013, WBA Super, WBO)
- Juan Carlos Reveco (2012–2015, WBA)
- Juan Francisco Estrada (od 2013, WBA Super, WBO)
- Akira Yaegashi (2013–2014, WBC)
- Amnat Ruenroeng (od 2014, IBF)
- Román González (od 2014, WBC)
- Kazuto Ioka (od 2015, WBA)
|
|