Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

 

Dalsze okolice

Dalsze okolice
Autor

Czesław Miłosz

Typ utworu

tom poezji

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Kraków

Język

polski

Data wydania

1991

Wydawca

Znak

Dalsze okolice – tom wierszy Czesława Miłosza wydany w 1991 r. przez wydawnictwo Znak w Krakowie.

Tom wydany w osiemdziesiąte urodziny poety zawiera wiersze i poematy oraz nieliczne komentarze prozą powstałe w latach 1987-1991, w większości publikowane wcześniej na łamach czasopism: „Kultura” (Paryż), „NaGłos”, „Tygodnik Powszechny” oraz „Zeszyty Literackie”. Początkowo książka miała być wydana przez Instytut Literacki w Paryżu, który jednak prawo pierwodruku odstąpił Znakowi.

Epitetu określającego tytułowe „okolice” nie należy rozumieć przestrzennie. Odczytujemy go jako określenie czasu, „dalszych okolic” ludzkiego istnienia, w które trafiamy „bez prawa powrotu” (Nie widziane dotychczas zwiedzam okolice / O których nie ma nic w uczonych księgach). W optyce starzejącego się poety nadzieję daje ulotna wiara w „apokatastasis”, w „podwójne trwanie w czasie i kiedy czasu już nie będzie”[1].

W pięcioczęściowym cyklu W Yale, z anegdotą pt. Pan de Balzac, w trzech ekfrazach (Turner, Constable, Corot) pojawia się refleksja odbiorcy obrazu na temat odbicia rzeczywistości w sztuce i kompozycji dzieła. Wiersz Pająk obrazuje zmagania poety z tajemnicą bólu, śmierci, zła i grzechu pierworodnego. Wyraża tęsknotę za powrotem do raju i nadzieję, że w wieczności, poza granicą czasu, wszystkie tajemnice zostaną rozświetlone[2]. W poprzedzonych komentarzem Dwóch wierszach (Rozmowa z Jeanne i Wiersz na koniec stulecia) poeta kontrastuje ze sobą dwie postawy filozoficzne wobec świata: niezagłębianie się „w problemy nękające od wieków umysły teologów i filozofów” oraz zdziwienie, że ludzie nie chcą pamiętać, że horror „czai się tuż pod powierzchnią ich społecznych urządzeń”.

Pogodny, a nawet radosny, charakter tomu ustanawia harmonię między człowiekiem, Bogiem i światem oraz między czasem a wiecznością. Wspaniałe mistyczne wiersze (np. Stwarzanie świata, Medytacja) pisane przez „mędrca na wagarach” (Dobranoc)[3].

Przekłady na języki obce

  • Provinces, Hopewell: The Ecco Press, 1991
  • Provinces. Poems 1987-1991, New York: The Ecco Press, 1991, 1993
  • Provinces. Poems 1987-1991, Manchester: Carcanet, 1993

Recenzje i omówienia

  • Barańczak Stanisław, Tylko pościg, „Zeszyty Literackie” 1993, nr 41, s. 158-167.
  • Bernacki Marek, Przezwyciężając sprzeczności, „NaGłos” 1992, nr 7, s. 180-186.
  • Biała Alina, Jesienny tomik, „Nowe Książki” 1992, nr 10, s. 43.
  • Czabanowska-Wróbel Anna, Okolice znane i nieznane, „Dekada Literacka” 1992, nr 6, s. 8.
  • Dłuski Stanisław, Miłosz na koniec stulecia, „Odra” 1992, nr 10, s. 98-99.
  • Dzień Mirosław, „Czas pożegnań” (Miłosz, Herbert i Ten Trzeci) , „Kwartalnik Artystyczny” 1996, nr 1, s. 129-135.
  • Kalandyk Mariusz, „W inny znak wchodzi moja planeta”, „Fraza” 1993, nr 3-4, s. 118-119.
  • Kijowski Andrzej Tadeusz, Dalsze okolice, „Nowy Świat” 1992, nr 30, s. 13.
  • Legeżyńska Anna, Mało dostojna starość, „Kresy” 1993, nr 13, s. 153-155.
  • Łukasiewicz Jacek, „Dalsze okolice”, „Tygodnik Powszechny” 1992, nr 9, s. 7.
  • Marek Jerzy, Pająk to ja. Na marginesie wiersza Czesława Miłosza „Pająk” , Świat i Słowo” 2004, nr 1, s. 283-289.
  • Mazur Aneta, Zwiedzanie starości, „Opole” 1992, nr 7-9, s. 42-44.
  • Pieńkosz Konstanty, Wezwany do pochwalania rzeczy, „Literatura” 1992, nr 8-9, s. 57.
  • Putzlacher Renata, Klasycy i buntownicy. Czesław Miłosz. W inny znak wchodzi moja planeta, „Zwrot” 1993, nr 9, s. 51-54.
  • Stala Marian, Oślepły ogród, „NaGłos” 1992, nr 6, s. 172-177.
  • Stankowska Agata, Noty o przemijaniu, „Twórczość” 1993, nr 1, s. 109-111.
  • Stankowska Agata, Przemijanie i ocalenie, „Arkusz” 1992, nr 10, s. 2.
  • Śmieja Florian, Z Miłoszem w dalszych okolicach, „Głos Polski” (Toronto) 1992, nr 12, s. 7, 13.
  • Werner Mateusz, Czesława Miłosza portret trumienny, „Arka” 1993, nr 47, s. 61-70.
  • Woźniak-Łabieniec Marzena, Wędrowiec w „stukocie bez harmonii”. O „Dalszych okolicach” Czesława Miłosza, „Prace polonistyczne” 2003, s. 281-298.

Przypisy

  1. A. Stankowska, Noty o przemijaniu, „Twórczość” 1993, nr 1, s. 110.
  2. S. Falkowski, P. Stępień, Ciężkie norwidy, czyli subiektywny przewodnik po literaturze polskiej, Warszawa 2009, s. 498.
  3. J. Tomkowski, Literatura polska, Warszawa 1993, s. 313.

Bibliografia

  • Aleksander Fiut, Bibliografia (wybór), [w:] Czesław Miłosz, Wiersze, t. 4, Kraków: Znak, 2004, s. 378.
  • Agnieszka Kosińska, Jacek Błach, Kamil Kasperek, Czesław Miłosz. Bibliografia druków zwartych, Kraków: Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne – Oficyna Wydawnicza AFM; Warszawa: Instytut Dokumentacji i Studiów nad Literatura Polską. Oddział Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza, 2009, s. 135-136.
Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya