Dominik de Firmo (zm. przed 1395?) – augustianin-eremita, biskup skarpateński 1373, domniemany biskup pomocniczy włocławski.
Brak jest szczegółowych informacji o jego życiu i działalności. 6 IV 1373 uzyskał prowizję od papieża Grzegorza XI na biskupstwo Scarpatho (Scarpatos), wyspiarską diecezję na Morzu Egejskim w metropolii Rodos. Przy okazji nominacji wzmiankowano o nim jako o członku zakonu Eremitów św. Augustyna. Historiografia augustiańska nie wymienia jednak imienia takiego biskupa.
Na podstawie nadania odpustu dla kościoła Mariackiego w Gdańsku zaliczany jest do grona biskupów pomocniczy włocławskich. Dokument ten jest jednak nieczytelny, nie można też ustalić daty i miejsca jego wystawienia. O tym, że był to dokument odpustowy, wiadomo z potwierdzenia Zbyluta z Wąsosza, biskupa włocławskiego w 1380. Nie ma jednak pewności, że biskup Dominik przebywał w Gdańsku czy też w Polsce. Zachowała się pieczęć biskupa z jego imieniem i tytulaturą. Brak jest innych materiałów wskazujących na Dominika jako sufragana.
Zmarł przed 1395, gdyż w tym czasie biskupem skarpateńskim został Mikołaj, syn Abrahama, biskup pomocniczy poznański.
Bibliografia
- Paweł Czaplewski, Tytularny episkopat w Polsce średniowiecznej, "Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego", t. 43, 1916, s. 104-105.
- Krzysztof Rafał Prokop, Biskupi pomocniczy w diecezjach polskich w dobie przedtrydenckiej (2. poł. XIII – 1.poł XVI w.), Kraków 2002, s. 149, 352.
