Douglas Lilburn
Douglas Gordon Lilburn[1][2] (ur. 2 listopada 1915 w Wanganui, zm. 6 czerwca 2001 w Wellington) – nowozelandzki kompozytor. ŻyciorysW latach 1934–1936 studiował w Canterbury University College w Christchurch[1][2]. W 1936 roku za poemat symfoniczny In the Forest otrzymał nagrodę Percy’ego Graingera[1][2]. W latach 1937–1940 uczył się w Royal College of Music w Londynie u Ralpha Vaughana Williamsa[1][2]. W latach 1946–1949 i 1951 był kompozytorem rezydentem Cambridge Summer Music Schools[2]. Od 1947 do 1979 roku wykładał na Victoria University w Wellington[2]. W 1966 roku założył tam pierwsze na obszarze Australii i Oceanii studio muzyki elektronicznej[1][2]. W 1967 roku założył wydawnictwo muzyczne Wai-te-ata Press Music Edition[2]. Opublikował prace A Search for Tradition (Wellington 1984) i A Search for a Language (Wellington 1985)[2]. Odznaczony Orderem Nowej Zelandii (1988)[2]. TwórczośćPoczątkowo tworzył w tradycyjnych formach, na początku lat 50. XX wieku wytworzył eklektyczny styl łączący elementy zaczerpnięte z twórczości Strawinskiego i Bartóka z dorobkiem drugiej szkoły wiedeńskiej[2]. Cechuje się on liryzmem i zwięzłością formy, dostrzegalne są w nim inspiracje nowozelandzkim krajobrazem oraz poezją Denisa Glovera i malarstwem Rity Angus[1]. Od lat 60. zaczął tworzyć głównie muzykę elektroniczną[2]. Wybrane kompozycje(na podstawie materiałów źródłowych)[1][2] Utwory orkiestrowe
Utwory kameralne
Utwory fortepianowe
Utwory organowe
Utwory wokalno-instrumentalne
Muzyka elektroniczna
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba): |