Dół jak rura... (Owen)Dół jak rura (ang. Cramped in that Funnelled Hole) – wiersz angielskiego poety z pokolenia I wojny światowej Wilfreda Owena, który zginął na kilka dni przed zawieszeniem broni[1]. Charakterystyka ogólnaWiersz Cramped in that Funnelled Hole jest krótkim utworem. Składa się z zaledwie dwóch strof i liczy dziewięć wersów. Stanowi poetycki zapis pobytu w okopie podczas artyleryjskiego ostrzału. FormaUtwór jest napisany wierszem regularnym, konkretnie typowym dla poezji anglojęzycznej pentametrem jambicznym rymowanym według schematu aabb cddcc. Poeta stosuje aliterację[2]: teeth of traps i wyrazistą paronomazję[3]: Not seen of seers. Poza tym autor posługuje się ostrymi przerzutniami: a yawn/Of death's jaws oraz only felt/As teeth of traps, które dynamizują utwór.
TreśćBarry Spurr pisze: „No discussion of Wilfred Owen's poetry can fail to take into account his personal experience of the First World War and his bitter analysis of it”[4]. Wiersz Owena jest drastycznym w obrazowaniu opisem sytuacji panującej w okopie podczas wojny pozycyjnej na froncie zachodnim. Poeta nie pomija takich brutalnych szczegółów jak odór rozkładających się ciał i kwaśny zapach rozpryskujących się pocisków. W drugiej zwrotce autor odwołuje się do dantejskiej tradycji przedstawiania Piekła.
Użycie regularnej formy wersyfikacyjnej można odczytać jako próbę ocalenia jakiegokolwiek porządku w chaosie toczącej się walki. PrzekładWiersz Owena przełożył na język polski na potrzeby swojej autorskiej antologii poezji angielskiej Jerzy Pietrkiewicz[5]. Tłumacz zachował układ rymów, a dla oddania pentametru jambicznego zastosował tradycyjny polski trzynastozgłoskowiec. Przypisy
|