Edward Srebrzyński
Edward Franciszek Srebrzyński (ur. 18 października 1894 w Chęcinach, zm. ?) – polski elektrotechnik, kapral Wojska Polskiego, działacz społeczny, kawaler Orderu Virtuti Militari. ŻyciorysUrodził się 8 października 1894 w Chęcinach, w ówczesnym powiecie kieleckim guberni kieleckiej, w rodzinie Leona Józefa i Marii Weroniki z Balasińskich[1]. Ukończył szkoły w rodzinnym mieście i kurs nauczycielski, a następnie rozpoczął pracę na poczcie w Chęcinach, w charakterze niższego urzędnika[2]. W 1912 zatrudnił się w Elektrowni Łódzkiej[3]. W 1918 wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej i wziął udział w rozbrajaniu Niemców[4]. 16 lipca 1920 jako ochotnik wstąpił do Wojska Polskiego, został przydzielony do 9 kompanii telegraficznej jazdy i wyznaczony na stanowisko funkcyjnego podoficera magazynu technicznego[5]. Wyróżnił się męstwem 18 sierpnia 1920 w obronie Płocka[6]. Po zawieszeniu broni został zwolniony z wojska[3]. Mieszkał w Łodzi przy ul. Przejazd 23 (obecnej ul. Juliana Tuwima)[1]. W 1937 obchodził jubileusz 25 lat pracy w Elektrowni Łódzkiej[7]. Był organizatorem i wiceprzewodniczącym Koła Kawalerów „Virtuti Militari” zamieszkałych w województwie łódzkim[8][9]. Był żonaty, miał córkę Krystynę Halinę (ur. 13 października 1928)[10]. Ordery i odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
|