Amadeusz V Wielki traktował małżeństwa dzieci jako narzędzie własnej polityki, wykorzystując je do tworzenia sojuszy we własnej dynastii i z innymi domami panującymi w Europie. Zgodnie z wolą ojca Eleonora wyszła trzy razy za mąż.
Pierwsze małżeństwo zawarła z Wilhelmem I Chalone (fr.Guillaume I di Chalone) (ur. 1270, zm. 9 sierpnia 1304), hrabiąAuxerre i Tonnerre, 12 stycznia 1292, po otrzymaniu 7 stycznia 1291 dyspensy od papieża[1][2][3]. Ze związku narodziło się dwoje dzieci[4][5]:
Jan II, fr.Jean II (ur. w 1292, zm. w 1362), następca ojca, hrabia Auxerre;
Joanna, fr.Jeanne (ur. w 1300, zm. 26 października 1360), hrabina Tonnerre, wyszła za Roberta Burgundzkiego (fr.Robert de Bourgogne).
Wilhelm został zabity w 1304, więc Eleonora, w rok później, wyszła za Dreuxa IV de Mello (fr.Dreux IV de Mello)[2], pana Lormat, Château-Chinon i Sainte-Hermine, wdowca po Joannie Toucy (fr.Jeanne de Toucy)[1], z którą miał córkę Joannę (fr.Jeanne). Eleonora urodziła mężowi jeszcze jedną córkę[6][7]:
Małgorzata fr.Marguerite (ur. po 1305, zm. w 1350), wyszła za Maurycego VII (fr.Maurice VII), pana Craon, a następnie za Jana II de Chalon (fr.Jean II de Chalon), pana Arlay.
Ponownie owdowiawszy w 1317, Eleonora zawarła trzeci związek, kilka miesięcy później, z Janem I, hrabią Forez (fr.Jean I de Forez). Nie mieli dzieci. Małżeństwo zakończyła śmierć Eleonory w 1324[8][9].