W 1988 roku zdobyła medale mistrzostw Ameryki Południowej w kategorii wiekowej zarówno U-18, jak i U-20 (na tych pierwszych otrzymała złoty medal w konkurencji pchnięcia kulą). Dwa lata później została dwukrotną mistrzynią kontynentu juniorów, medale otrzymała w konkurencji pchnięcia kulą i rzutu dyskiem. W tychże konkurencjach startowała podczas mistrzostw świata juniorów w Płowdiwie, do finału zakwalifikowała się w pchnięciu kulą, kończąc zmagania na 10. miejscu[2][3].
W 1991 roku otrzymała srebrny medal seniorskich mistrzostw Ameryki Południowej w pchnięciu kulą, także w tej konkurencji startowała w ramach mistrzostw świata w Tokio – odpadła w eliminacjach, zajmując w tej fazie 11. miejsce w grupie. Dwa lata później po raz pierwszy w karierze została mistrzynią Ameryki Południowej, złoto wywalczyła w konkurencji pchnięcia kulą, ponadto na tym samym czempionacie sięgnęła po srebrny medal w rzucie dyskiem[2][3].
W trakcie rozgrywanych w Atlancieigrzysk olimpijskich zajęła w eliminacjach pchnięcia kulą 11. miejsce w grupie z wynikiem 16,49 m – zbyt słabym, aby zakwalifikować się do finału zmagań[4].
Bardziej udany start w tej samej konkurencji miała w trakcie światowego halowego czempionatu w Paryżu, wówczas awansowała do finału, który ukończyła na 11. miejscu. Rok po olimpijskich zmaganiach zdobyła także dwa złote medale mistrzostw kontynentu, zarówno w konkurencji pchnięcia kulą, jak i w konkurencji rzutu dyskiem – w obu startach ustanowiła również nowe rekordy czempionatu[2][3]. Za stosowanie dopingu została zawieszona latem 1999 roku na okres jednego roku, jak również odebrano jej złoty medal igrzysk panamerykańskich wywalczony w konkurencji rzutu dyskiem[5][6]. Do rywalizacji w międzynarodowych imprezach lekkoatletycznych wróciła, biorąc udział w mistrzostwach Ameryki Południowej w Manaus w 2001 roku, zdobywając na nich tytuły mistrzowskie w pchnięciu kulą i rzucie dyskiem. W 2003 roku otrzymała srebrny medal igrzysk panamerykańskich w konkurencji pchnięcia kulą, a także wystartowała w światowym czempionacie – na nich zajęła 9. miejsce w finale zmagań w konkurencji pchnięcia kulą oraz odpadła w eliminacjach w konkurencji rzutu dyskiem (zajęła 9. miejsce w grupie)[2].
Brała udział w rozgrywanych w Atenachigrzyskach olimpijskich, w ich trakcie startowała w konkurencjach pchnięcia kulą oraz rzutu dyskiem. W pierwszej z konkurencji odpadła w eliminacjach, uzyskując rezultat 17,44 m i zajmując 8. miejsce w grupie (zajęła też 17. miejsce w gronie wszystkich kulomiotek, po dyskwalifikacji za doping Swietłany Kriwielowej awansowała w tej klasyfikacji na 16. miejsce), w drugiej zaś osiągnęła w eliminacjach rezultat 58,13 m i również nie awansowała do finału – w grupie wywalczyła 13. miejsce, a w gronie wszystkich dyskobolek 25. miejsce (w dniu rozgrywania zawodów zajęła 26. miejsce w tejże klasyfikacji, awansowała o pozycję wyżej po dyskwalifikacji Iryny Jatczanki za stosowanie dopingu)[7][8][9].
W 2007 roku otrzymała drugi w karierze medal igrzysk panamerykańskich, wówczas w konkurencji rzutu dyskiem zdobyła brązowy medal[2]. W czasie igrzysk olimpijskich w Pekinie startowała jedynie w konkurencji rzutu dyskiem – odpadła w eliminacjach, uzyskując rezultat 58,84 m plasujący zawodniczkę na 11. miejscu w grupie i 19. miejscu w gronie wszystkich dyskobolek (po dyskwalifikacji Yarelis Barrios za doping awansowała w obu klasyfikacjach o pozycję wyżej)[10][11]. W 2009 roku zdobyła piętnasty i ostatni w karierze złoty medal mistrzostw kontynentu, tytuł mistrzowski otrzymała w konkurencji rzutu dyskiem. Po raz ostatni w zawodach lekkoatletycznych wystąpiła w czerwcu 2013 roku podczas mistrzostw kraju, na których wywalczyła 4. miejsce w konkursie rzutu dyskiem[2][3].
.svg){kind=small}
