Emil Petrovics
Emil Petrovics (ur. 9 lutego 1930 w Zrenjaninie[1][2], zm. 30 czerwca 2011 w Budapeszcie[3]) – węgierski kompozytor. ŻyciorysOd 1941 roku mieszkał w Budapeszcie[2]. Studiował tam w Akademii Muzycznej u Rezső Sugára (1949–1951), Jánosa Viskiego (1951–1952)[2] i Ferenca Farkasa (1952–1957)[1][2]. Od 1960 do 1964 roku pełnił funkcję dyrygenta teatru muzycznego im. Petőfiego[1][2]. W latach 1964–1969 wykładał w budapeszteńskiej akademii teatru i filmu[1]. Od 1969 roku był wykładowcą Akademii Muzycznej[1][2], gdzie w latach 1978–1995 piastował funkcję dziekana wydziału kompozycji[1]. Od 1986 do 1990 roku był dyrygentem Węgierskiej Opery Państwowej[1][2]. Dwukrotny laureat nagrody im. Erkela (1960 i 1963)[1]. Otrzymał także nagrodę im. Kossutha (1969) i nagrodę im. Bartóka-Pásztory (1993)[1]. Tworzył początkowo w stylu eklektycznym, łącząc wpływy muzyki m.in. Debussy’ego i Prokofjewa z elementami węgierskimi[1]. W późniejszym okresie zaczął posługiwać się swobodną atonalnością, elementami dodekafonii i polifonią[1]. Twórczość operowa Petrovicsa nawiązuje do dorobku drugiej szkoły wiedeńskiej, szczególnie Albana Berga[1]. Wybrane kompozycje(na podstawie materiałów źródłowych[1][2]) Utwory orkiestrowe
Utwory kameralne
Utwory wokalno-instrumentalne
Opery
Balet
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba): Information related to Emil Petrovics |