Europejska Formuła 2 Sezon 1984 – osiemnasty i ostatni sezon Europejskiej Formuły 2. Rozpoczął się 1 kwietnia na torze Silverstone Circuit w Wielkiej Brytanii, a zakończył 23 września również w Wielkiej Brytanii, na torze Brands Hatch. Tytuł w klasyfikacji kierowców zdobył Nowozelandczyk Mike Thackwell. Wśród zespołów najlepsza okazała się brytyjska ekipa Ralt Racing.
Lista startowa
Zespół
|
Podwozie
|
Silnik
|
|
Zawodnik
|
Rundy
|
Ralt Racing
|
Ralt
|
Honda
|
1
|
Mike Thackwell
|
Wszystkie
|
2
|
Roberto Moreno
|
Wszystkie
|
Onyx Racing
|
March
|
BMW
|
3
|
Thierry Tassin
|
1-8, 10-11
|
Beppe Gabbiani
|
9
|
4
|
Emanuele Pirro
|
Wszystkie
|
5
|
Pierre Petit
|
Wszystkie
|
7
|
Derek Bell
|
11
|
Team AGS
|
AGS
|
BMW
|
6
|
Philippe Streiff
|
Wszystkie
|
21
|
Stefano Livio
|
8-9
|
24
|
Marc Sourd
|
5
|
Emco Sports
|
Spirit
|
BMW
|
7
|
Jo Gartner
|
1-2, 4-5
|
Fritz Glatz
|
4
|
Minardi
|
8
|
Lamberto Leoni
|
1-4
|
Spirit
|
Fritz Glatz
|
5
|
March
|
6-11
|
Minardi
|
11
|
1
|
Minardi
|
Minardi
|
BMW
|
9
|
Roberto del Castello
|
Wszystkie
|
10
|
Alessandro Nannini
|
Wszystkie
|
11
|
Fritz Glatz
|
2
|
Lamberto Leoni
|
3-5, 7-11
|
Sanremo Racing
|
March
|
BMW
|
15
|
Guido Daccò
|
Wszystkie
|
Martini Racing/Oreca
|
Martini
|
BMW
|
17
|
Michel Ferté
|
Wszystkie
|
18
|
Didier Theys
|
1-5, 7-10
|
Alain Ferté
|
6
|
34
|
Hans-Peter Pandur
|
7
|
Horag Racing
|
March
|
BMW
|
19
|
Rolf Biland
|
1-2, 4-5
|
Roland Minder
|
3-5, 10-11
|
20
|
Beat Jans
|
1-5
|
24
|
Roland Minder
|
7
|
Merzario
|
Merzario
|
BMW
|
21
|
Stefano Livio
|
1-7
|
22
|
Aldo Bertuzzi
|
1-5
|
Max Busslinger
|
6-7
|
23
|
Richard Dallest
|
2, 5
|
Team JPL
|
AGS
|
BMW
|
24
|
Hans-Peter Pandur
|
2
|
Lep Group
|
Ralt RT4
|
BMW
|
29
|
Alo Lawler
|
4
|
Manfred Anspann
|
Maurer
|
BMW
|
30
|
Manfred Anspann
|
2
|
Marcel Tarrès
|
Martini
|
BMW
|
30
|
Marcel Tarrès
|
6
|
Peter Stürz
|
March
|
BMW
|
31
|
Peter Stürz
|
2
|
Pedrazza Motorsport
|
March
|
BMW
|
31
|
Gino Bollinger
|
7
|
32
|
Walter Pedrazza
|
2, 7
|
PMC Motorsport/BS Automotive
|
March
|
BMW
|
33
|
Pascal Fabre
|
1-9
|
44
|
Tomas Kaiser
|
1-5, 8-11
|
Beat Jans
|
6-7
|
55
|
Enrique Mansilla
|
1-2, 4-5
|
66
|
Christian Danner
|
Wszystkie
|
Sachs Sporting
|
March
|
BMW
|
35
|
Udo Wagenhauser
|
7
|
Jochen Dauer
|
March
|
BMW
|
36
|
Jochen Dauer
|
7
|
Kalendarz wyścigów
Klasyfikacja kierowców
Punktacja:
Wyścig: 9-6-4-3-2-1 (sześć pierwszych pozycji)
Do klasyfikacji zaliczano 9 najlepszych wyników
Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
|
Oznaczenie
|
Wyjaśnienie
|
Złoty
|
Zwycięzca lub mistrzostwo
|
Srebrny
|
2. miejsce lub wicemistrzostwo
|
Brązowy
|
3. miejsce lub II wicemistrzostwo
|
Zielony
|
Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
|
Niebieski
|
Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
|
Czerwony
|
Nie zakwalifikował się (NZ)
|
Nie prekwalifikował się (NPK)
|
Różowy
|
Nie ukończył (NU)
|
Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
|
Czarny
|
Zdyskwalifikowany (DK)
|
Wykluczony (WYK/EX)
|
Biały
|
Nie wystartował (NW)
|
Kontuzjowany (K/INJ)
|
Wyścig odwołany (OD/C)
|
Bez koloru
|
Został wycofany (WYC/WD)
|
Nie przybył (NP/DNA)
|
Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
|
Nie został zgłoszony (–)
|
Pogrubienie
|
Start z pole position
|
Kursywa
|
Najszybsze okrążenie wyścigu
|
†
|
Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
|
*
|
Sezon w trakcie
|
1/2/3
|
Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
|
Lista systemów punktacji Formuły 1
|
Uwagi:
- pogrubienie – pole position
- kursywa – najszybsze okrążenie
Klasyfikacja zespołów
Klasyfikacja konstruktorów
Bibliografia
European Formula Two Championship |
|
---|
FIA Formula Two Championship |
|
---|
FIA Formula 2 Championship |
|
---|
Mistrzowie Europy (1967–1984) |
|
---|
Mistrzowie (2009–2012, od 2017) |
|
---|