Europejska Sieć Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego – zrzeszenie producentów, przetwórców i restauratorów z poszczególnych regionów członkowskich Europy, mające za cel zachowanie i rozwój regionalnych tradycji kulinarnych charakterystycznych dla danych regionów.

Celem Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego jest zaoferowanie turystom i konsumentom regionalnej żywności. Wybrane restauracje i przedsiębiorstwa zajmujące się przetwórstwem spożywczym i gospodarstwa podkreślające ich regionalne powiązania mogą zostać członkami zrzeszenia. Przede wszystkim dotyczy to następujących kategorii:

W wybranych restauracjach klienci powinni zawsze znaleźć potrawy wyraźnie powiązane z regionem. Dlatego konieczne jest, by generalnie surowce pochodziły z lokalnej produkcji. Sama potrawa może stanowić część kulturalnego dziedzictwa regionu lub wzmacniać wizerunek regionalnej żywności.

Poprzez przyłączenie się do sieci Kulinarnego Dziedzictwa i używanie wspólnego logo, producenci posiadający wyraźne powiązanie z regionem ułatwią konsumentom i turystom znalezienie regionalnej żywności w sklepach.

Rolnicy sprzedający własne produkty do restauracji, przetwórców żywności lub bezpośrednio konsumentom mogą także być członkami Kulinarnego Dziedzictwa, tworząc w ten sposób regionalną sieć producentów, sklepów i restauracji opartych na regionalnej żywności.

Wszystkie przedsiębiorstwa uczestniczące w sieci Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego powinny aktywnie promować i rozwijać regionalną żywność i działać jako ambasadorowie na rzecz regionu i Kulinarnego Dziedzictwa w Europie.

Ogólnie cele mogą być streszczone następująco:

• rozwijanie idei Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego w europejskich regionach członkowskich,
• rozwijanie wspólnego wizerunku podkreślającego lokalne Dziedzictwo Kulinarne i lokalne przedsiębiorstwa,
• spełnianie życzeń konsumentów poprzez żywność posiadającą regionalną tożsamość,
• zwiększenie współpracy pomiędzy lokalnymi producentami żywności, hotelami, restauracjami i regionami,
• dalsza wymiana wiedzy pomiędzy regionami członkowskimi,
• promowanie rozwoju już istniejących i nowych producentów żywności wykorzystujących lokalne zasoby surowcowe.

Pojęcie Kulinarnego Dziedzictwa sprowadza się do wspólnego logo, ustalonych kryteriów uczestnictwa dla przedsiębiorstw, wspólnego marketingu i działań na szczeblu regionalnym i europejskim. Przedsiębiorstwa muszą ubiegać się o członkostwo i po uzyskaniu zatwierdzenia są uprawnieni do użytkowania logo. Produkty powinny być żywnością lokalnego pochodzenia i główna wartość wytwarzania powinna pochodzić z regionu. Produkty powinny się także przyczyniać do kreowania pozytywnego wizerunku regionu. Pomysł ma na celu promocję regionalnych cech żywności i poprawę jej jakości. Sieć nie jest tylko projektem dotyczącym żywności, ale obejmuje również aspekty turystyki, rolnictwa, rybołówstwa i kultury poszczególnych regionów. Aby przyciągnąć uwagę na rynku europejskim oraz turystów podróżujących w Europie, konieczne jest posiadanie wspólnego logo, które wymaga stosowania jednakowych standardów. Hasło z logo jest łatwo dostosowywane dla każdego języka i regionu. Jest ono przyznawane regionom i przedsiębiorstwom, które spełniają ustalone standardy.

Sieć Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego powstała po to, by ułatwić konsumentom i turystom odnalezienie i spróbowanie lokalnej i regionalnej żywności w Europie. Sieć funkcjonuje na trzech podstawowych poziomach:

Przedsiębiorstwa w regionach członkowskich mogą ubiegać się o członkostwo w sieci Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego. Przyjęte przedsiębiorstwa stają się członkami regionalnej i europejskiej sieci, aby rozwijać i promować regionalną żywność. Otrzymują one także licencję na użytkowanie logo, a informacje o nich zostaną opublikowane na oficjalnej stronie internetowej Kulinarnego Dziedzictwa.

Regiony europejskie mogą ubiegać się o członkostwo w sieci Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego. Po uzyskaniu członkostwa regiony otrzymują licencję na użytkowanie logo oraz są odpowiedzialni za zatwierdzanie przedsiębiorstw w obrębie regionu i za prowadzenie regionalnych działań. Zaprasza się nowe regiony do ubiegania się o status członka sieci. Po zdobyciu pełnej wiedzy na temat idei Kulinarnego Dziedzictwa, region uzyskuje pełne członkostwo w europejskiej sieci.

Europejski koordynator odpowiada za wspólne logo i kryteria, udziela licencji regionom, prowadzi oficjalna stronę internetową Dziedzictwa Kulinarnego i koordynuje wspólne działania na skale europejską Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego.

Pomysł powołania Europejskiej Sieci Regionalnego Dziedzictwa Kulturowego rozwinął się i został wcielony w życie w południowo-wschodniej Skanii w Szwecji i na duńskiej wyspie Bornholm w 1995. W obu regionach władze regionalne i lokalne przedsiębiorstwa odczuwały potrzebę wspólnej promocji i rozwoju regionalnej tożsamości kulinarnej w zjednoczonej Europie. Stopniowo kolejne regiony przystępowały do sieci. W 1997 Komisja Europejska, poprosiła południowo-wschodnią Skanię o przeprowadzenie pilotażowej akcji mającej na celu rozpowszechnienia idei w regionach europejskich.

• Bornholm, Dania
• Zelandia, Dania
• Łaba – Wezera – Morze Północne, Niemcy
• Lüneburg, Niemcy
• Rugia, Niemcy
• Łatgalia, Łotwa
• Auksztota, Litwa
• Østfold, Norwegia
• województwo kujawsko-pomorskie, Polska
• Mazowsze, Polska
• Województwo dolnośląskie, Polska
• Województwo opolskie, Polska
• Województwo pomorskie, Polska
• Warmia – Mazury – Powiśle, Polska
• Pomorze Zachodnie, Polska
• Wielkopolska, Polska
• Mazowsze, Polska
• Galicia, Hiszpania
• Blekinge, Szwecja
• Gotlandia, Szwecja
• Halland, Szwecja
• Skania, Szwecja
• Smalandia, Szwecja
• Västernorrland, Szwecja
• Olandia, Szwecja
• Östergötland, Szwecja
• Równe, Ukraina
• Województwo świętokrzyskie, Polska – region-kandydat (2009).

• Strona Sieci. culinary-heritage.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)].