|
Ewa Zydorek
Ewa Maria Teresa Zydorek (ur. 3 lutego 1955 w Poznaniu) – polska działaczka opozycyjna i związkowa. ŻyciorysEwa Zydorek ukończyła studia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1981). W 1981 wstąpiła do NSZZ „Solidarność” – była sekretarką Komisji Zakładowej przy Okręgowym Przedsiębiorstwie Rozpowszechniania Filmów w Poznaniu, gdzie pracowała. Po wprowadzeniu stanu wojennego organizowała pomoc dla osób internowanych i ich rodzin. Od 1982 do 1989 kolportowała prasę podziemną. W latach 1983–1984 redaktorka niezależnego pisma „Rezonans”, a w latach 1988–1989 współpracowniczka „Nauczyciela”. Współtwórczyni wydawnictwa „Awers”. Od stycznia 1984 współpracowała z Międzyzakładową Radą „Solidarności” w Poznaniu. W 1987 uczestniczyła w akcji wywieszenia flagi „Solidarności” na trakcji tramwajowej przy Zakładach im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu. Pracowała społecznie w Regionalnym Ośrodku Konsultacyjno-Informacyjnym NSZZ „Solidarność” Regionu Wielkopolska[1]. 11 listopada 1988 została dotkliwie pobita przez ZOMO za udział w obchodach Święta Niepodległości[2]. W 1989 została przewodniczącą Komisji Zakładowej Pracowników Oświaty i Wychowania Region Wielkopolska. Od 1993 do 2010 sekretarz Zarządu Regionu Wielkopolska[3]. Od 1999 członkini Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”[2], następnie członkini Prezydium Komisji Krajowej[3]. Współbohaterka filmu „Solidarność według kobiet” z 2014[4]. Jej mężem był Julian Zydorek[5]. Odznaczenia
Przypisy
Linki zewnętrzne
|
||||||||||||||
