Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Flemming

Herb Fleming

Flemming (Flemingowie, Flemmingowie, von Flemming)zniemczony flamandzki ród szlachecki, wywodzący się z Flandrii (dzisiejsza Belgia), zamieszkujący Pomorze Zachodnie od okresu średniowiecza (XIII w.) do XIX/XX wieku.

Historia

Flemmingscher Kreis na mapie Pomorza Tylnego (Hinterpommern) Reilly, 1795/1796

Nazwisko Flemmingów wskazuje na flamandzkie korzenie rodu i związane jest z niemiecką ekspansją na tereny słowiańskie na wschód od Łaby oraz z założeniem Marchii Brandenburskiej przez Albrechta Niedźwiedzia (1157). Na podbitych obszarach margrabia i arcybiskup magdeburski Wichmann z Seeburga prowadzili intensywną akcję kolonizacyjną, osiedlając tu m.in. osadników flamandzkich.

Obecność Flemmingów na Pomorzu notowana jest od 1225, kiedy to wzmiankuje się rycerza Nikolausa Flemminga[1]. Znanym przodkiem Flemmingów był Thamm Flemming, marszałek pomorski[2], który między 1281 a 1302 występuje jako właściciel Stepnicy. Z kolei z synem tegoż – Konradem – związane są najstarsze informacje o herbie rodu. Potomkowie skupili w swym ręku liczne posiadłości ziemskie w rejonie Wolina i Kamienia Pomorskiego, stąd powiat kamieński nazywany był „powiatem Flemmingów” (Flemmingscher Kreis)[1].

Posiadali oni posiadłości także w okolicach Maszewa (Budzieszowce[3], Maciejewo[4][5], Mosty, Burowo i in.[1]). Z czasem rozrodzony ród Flemmingów zyskał w XVIII-XIX w. duże znaczenie (szczególnie w Saksonii i Prusach, w mniejszym stopniu w Polsce) oraz liczne posiadłości w Brandenburgii, pruskiej części Saksonii, w Saksonii, Turyngii, Galicji, na Śląsku oraz w Rosji, Szwecji, Finlandii, Szkocji i we Włoszech[1]. W XVIII wieku osiągnęli godności ministerialne i generalskie w Rzeczypospolitej.

Własnością Flemmingów od 1724 był zamek Crossen(inne języki) w Crossen an der Elster koło Eisenberga w Turyngii. Rodzina mieszkała w nim do roku 1925, kiedy to zmarła Elisabeth von Heyking(inne języki) z domu Flemming, a zamek przeszedł w ręce jej spadkobiercy, Edmunda von Bockum-Dolffs[6][7][8].

Przedstawiciele rodu

Pieczęć podskarbiego wielkiego litewskiego Jana Jerzego Flemminga z 1757 roku

Pałace, zamki i dwory

Zobacz też

Literatura

Przypisy

  1. a b c d Archiwum rodu Flemmingów. Zespół - Szukaj w Archiwach. [dostęp 2024-01-20].
  2. Gothaisches genealogisches Taschenbuch der gräflichen Häuser. T. A. Gotha: Perthes-Verlag, 1922, s. 219. [dostęp 2024-01-20].
  3. Budzieszowce. Miasto i Gmina Maszewo. [dostęp 2024-01-20].
  4. Jerzy Dubiel: Maciejewo /Matzdorf. zamkilubuskie.pl, 2017-07-08. [dostęp 2024-01-20].
  5. Maciejewo. Miasto i Gmina Maszewo. [dostęp 2024-01-20].
  6. Kunstsalon Paul Cassirer [Hrsg.]; Hugo Helbing <München> [Hrsg.]: Schloss Crossen an der Elster: Möbel und Kunstgegenstände des 18. Jahrhunderts aus gräflich flemmingschen Fideikommiss-Besitz, Barock- und Rokokomöbel, Zimmer-Einrichtungen, Garnituren von Sofas und Stühlen, Tische, Schreibtische, Spiegel, Uhren, Beleuchtungskörper, Wandbespannungen, Öfen usw. der 1780er Jahre ; Versteigerung: 11.12.1928 (Berlin, 1928) [online], digi.ub.uni-heidelberg.de [dostęp 2024-01-19] (niem.).
  7. Schloss Crossen (Krossen) in Crossen (Elster) [online], www.alleburgen.de [dostęp 2024-01-19].
  8. Wissenswertes über unsere Heimat - Geschichte [online], crossen.chayns.site [dostęp 2024-01-19] (niem.).
  9. Muzeum w Kamieniu Pomorskim [online], www.mhzk.eu [dostęp 2024-01-20].
Kembali kehalaman sebelumnya