François Devienne
François Devienne (ur. 31 stycznia 1759 w Joinville, zm. 5 września 1803 w Charenton[1]) – francuski kompozytor, flecista i fagocista. Muzyki uczył się od starszego brata[2]. Od 1779 roku grał jako fagocista w paryskiej Operze[1][2]. Od 1780 do 1785 roku był muzykiem na dworze kardynała de Rohan. W tym czasie należał także do zespołu orkiestralnego Loge Olympique i związał się z masonerią[1]. Występował w Concert Spirituel (1782–1785), orkiestrze gwardii szwajcarskiej w Wersalu (1785–1789) oraz w orkiestrze Théâtre de Monsieur (1789–1801)[1]. Od 1790 roku działał w orkiestrze Gwardii Narodowej, a od 1795 do 1802 roku uczył gry na flecie w Konserwatorium Paryskim[1]. Zmarł w zakładzie dla obłąkanych[1]. Pisał utwory orkiestrowe (m.in. 7 symfonii koncertujących, 18 koncertów fletowych, 4 koncerty fagotowe), muzykę kameralną, ponadto pieśni[2]. Wielką popularnością cieszyły się napisane przez niego opery komiczne, m.in. Le mariage clandestin (1790), Les précieuses ridicules, (1791), Les comédiens ambulans (1798)[2] oraz opera rewolucyjna Le congrès des rois (1794) skomponowana wspólnie z Nicolasem Dalayraciem, André Grétrym, Étienneem Méhulem oraz ośmioma innymi kompozytorami[1][3] . Jest także autorem wydanego w 1794 roku podręcznika gry na flecie Nouvelle méthode de flûte théorique et pratique[2]. Choć przeznaczony był oryginalnie do nauki gry na flecie poprzecznym bez klap, w 1861 roku został przystosowany do gry na flecie nowoczesnym i zachował swoją wartość pedagogiczną[1]. Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba):
|