Frances Brooke
Frances Brooke, z domu Moore (ur. 1724 w Claypole[1], zm. 23 stycznia 1789 w Sleaford) – brytyjska pisarka i tłumaczka. Autorka pierwszej powieści, której akcja toczy się w Kanadzie, nazywanej pierwszą kanadyjską powieścią. ŻyciorysZostała ochrzczona 24 stycznia 1724 w Claypole jako Frances Moore. Wyszła za mąż za Johna Brooke, kapelana wojskowego[2]. Od listopada 1755 do lipca 1756 wydawała tygodnik „The Old Maid“[2], a w 1760 opublikowała tłumaczenie powieści Marie-Jeanne Riccoboni pod tytułem Letters from Juliet Lady Catesby[3]. W 1763 ukazała się jej pierwsza autorska powieść, The History of Lady Julia Mandeville[2]. Dzieło zdobyło znaczną popularność[3]. W latach 1763–1768 mieszkała w Quebecu[4], gdzie jej mąż służył w brytyjskim garnizonie[1][2]. Podczas tego pobytu napisała powieść epistolarną[4] The History of Emily Montague, która opisuje losy trzech par[1] w miejscowej scenerii[3][4], z uwzględnieniem bieżących wydarzeń w kolonii[2]. Jest to pierwsza powieść, której akcja toczy się na terenie obecnej Kanady[5] i zwykle nazywana jest pierwszą powieścią kanadyjską[1][2][4]. Cytat z powieści pojawił się w słowniku Oxford English Dictionary jako wczesny przykład użycia w przenośni słowa „literally”[6]. W 1768 Brooke powróciła do Anglii. Od 1773 roku prowadziła Opera House z aktorką Mary Ann Yates, a w 1781 napisała popularną sztukę teatralną The Siege of Sinope. Jest także autorką dwóch oper komicznych: Rosiny (1783) i Marian (1788)[2]. Rosinę po raz pierwszy wystawiono w Covent Garden 3 grudnia 1782; do końca wieku zagrano ją ponad dwieście razy[1]. Zmarła 23 stycznia 1789 w Sleaford[2]. Twórczość
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba):
|