Frances Sargent Osgood
Frances Sargent Osgood (ur. 18 czerwca 1811 w Bostonie, zm. 12 maja 1850 w Nowym Jorku) – amerykańska poetka. ŻyciorysUrodziła się 18 czerwca 1811 w Bostonie jako Frances Sargent Locke[1]. Jej rodzicami byli Joseph Locke i jego druga żona Mary[2]. Dzieciństwo spędziła w Hingham w stanie Massachusetts, gdzie prawdopodobnie miała prywatne nauczycielki[2]. Chodziła też do Boston Lyceum for Young Ladies[2]. W 1834 poznała Samuela Stillmana Osgooda, malarza, któremu pozowała do portretu[2]. Szybko przypadli sobie do gustu. Zanim obraz został ukończony, zaręczyli się[2]. Pobrali się w 1835[2]. Wyjechali do Londynu, gdzie Samuel zamierzał dalej studiować malarstwo[2]. W 1836 Frances urodziła pierwszą córkę, Ellen Frances[2]. Ważnym i powszechnie znanym epizodem była znajomość z Edgarem Allanem Poe, który poświęcił jej kilka wierszy[2]. Poetka mocno przeżyła śmierć Poego, który zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach w Baltimore w 1849[2]. Sama zmagała się już wtedy z gruźlicą. Pod koniec życia nie mogła już mówić[2]. Zmarła 12 maja 1850[2]. TwórczośćW wieku czternastu lat zadebiutowała w piśmie „Juvenile Miscellany”, prowadzonym przez Lydię Marię Child[2]. Podczas pobytu w Londynie opublikowała dwa tomy poezji, A Wreath of Wild Flowers from New England (1838) i The Casket of Fate (1839)[2]. W pierwszym z nich znalazł się pięcioaktowy dramat Elfrida[2]. Po powrocie od Ameryki, Frances wydała The Poetry of Flowers and Flowers of Poetry (1841), The Snowdrop, a New Year Gift for Children (1842), Rose, Sketches in Verse (1842) i Puss in Boots (1842). Na cześć poetki w 1854 wydano tom Laurel Leaves, zredagowany przez Mary E. Hewitt, zawierający wiersze kilkudziesięciu poetów. Przypisy
Bibliografia
|