Franciszek Armiński
Franciszek Armiński (ur. 2 października 1789 w Tymbarku, zm. 14 stycznia 1848[1] w Warszawie) – polski astronom, wolnomularz[2]. ŻyciorysSyn Jana i Apolonii z Przyborowskich. W niemowlęctwie został sierotą (wychowywał go wuj). W 1816 r. został profesorem astronomii nowo powstałego Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Wykładał tam też matematykę. W tym samym roku zaproponował projekt wybudowania obserwatorium astronomicznego w Warszawie, którego, po wybudowaniu w 1825 roku, został dożywotnim dyrektorem. Armiński zorganizował też obserwatorium w konwikcie ojców pijarów na Żoliborzu. Wykładowca w Liceum Warszawskim[3]. Za swoje zasługi został odznaczony orderem św. Stanisława, a uniwersytet w Warszawie nadał mu tytuł doktora filozofii. Był członkiem Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk[4]. Żonaty był z Katarzyną z Hollych - siostrą Wiktorii Holly, żony Kazimierza Brodzińskiego[5]. Zmarł w Warszawie. Ciało wystawiono w gmachu Obserwatorium w Alejach Ujazdowskich, a następnie złożono na cmentarzu Powązkowskim w katakumbach (rząd 44-5)[6]. WyróżnieniaW 1824 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława 4. klasy[7]. Decyzją Międzynarodowej Unii Astronomicznej w 1976 roku imieniem Franciszka Armińskiego został nazwany krater Armiński na Księżycu. Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Literatura uzupełniająca
|