Franciszek Borkowski

Franciszek Borkowski

Franciszek Borkowski, Międzyzdroje 2009
Data i miejsce urodzenia	31 lipca 1957 Wrocław
Obywatelstwo	Polska
Tytuł szachowy	mistrz międzynarodowy (1980)
Ranking FIDE	2257
Ranking krajowy FIDE	niesklasyfikowany na liście aktywnych

Franciszek Borkowski (ur. 31 lipca 1957 we Wrocławiu) – polski szachista, mistrz międzynarodowy od 1980 roku. Jest synem Ludwika Borkowskiego.

W roku 1974 zdobył w Grudziądzu tytuł mistrza Polski juniorów do lat 20. Rok później zajął V miejsce w rozegranych w Groningen mistrzostwach Europy juniorów oraz zadebiutował w finale mistrzostw Polski seniorów w Poznaniu. Do roku 1989 w finałowych turniejach wystąpił sześciokrotnie. Najlepszy wynik osiągnął w roku 1988 w Lublinie, zajmując VI miejsce. W latach 1976 i 1977 dwukrotnie reprezentował Polskę na drużynowych akademickich mistrzostwach świata^[1].

Wielokrotnie startował w ogólnopolskich oraz międzynarodowych turniejach, sukcesy osiągając m.in. w:

• 1976 - Prisztina – III–IV miejsce
• 1977 - Jelenia Góra – I, Eksjö – I
• 1979 - Słupsk – III–IV
• 1984 - Gdańsk – I, Wrocław – II
• 1985 - Gdynia – I–II
• 1986 - Gdynia – II
• 1987 - Gdynia – III
• 1990 - Gdynia (mistrzostwa Polski w szachach błyskawicznych) – III
• 1991 - Odense – I

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 stycznia 1987 r., z wynikiem 2450 punktów dzielił wówczas 3–4. miejsce (za Włodzimierzem Schmidtem i Markiem Hawełko, wspólnie z Robertem Kuczyńskim) wśród polskich szachistów^[2].

• ChessBase Megabase 2007

• Franciszek Borkowski – wybrane partie szachowe (ang.)
• Franciszek Borkowski – profil na stronie FIDE (ang.)