|
Franciszek Mazurek
 Franciszek Janusz Mazurek (ur. 18 lipca 1933 w Biszczy, zm. 21 sierpnia 2009 w Lublinie) – polski duchowny katolicki, wykładowca akademicki i znawca katolickiej nauki społecznej oraz przedstawiciel lubelskiej szkoły katolickiej nauki społecznej[1][2]. Franciszek Mazurek odbył studia teologiczne w Metropolitalnym Seminarium Duchowym w Lublinie[2]. Święcenia kapłańskie przyjął kwietniu 1959 roku[3]. Był wikariuszem w parafiach św. Michała Archanioła w Lublinie i św. Jana Chrzciciela w Lublinie i Nałęczowie[3]. W 1964 roku ukończył filozofię na KUL-u[2]. W 1968 roku podjął pracę w charakterze asystenta na tejże uczelni[2]. W 1969 roku uzyskał doktorat i objął stanowisko adiunkta[2]. Habilitował się w 1985 roku na podstawie pracy Prawa człowieka w nauczaniu społecznym Kościoła. Od papieża Leona XIII do papieża Jana Pawła II, natomiast w 2002 roku otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych[2]. W latach 1990–1991 kierował Sekcją Społeczną Wydziału Nauk Społecznych KUL[2]. W latach 1986–1996 był przewodniczącym Wydziału Nauk Społecznych Towarzystwa Naukowego KUL[2]. Pracował w Komisji Episkopatu Polski Iustitia et Pax w latach 1981–1992[2]. W latach 80. wykładał w białostockiej filii Uniwersytetu Warszawskiego[2]. Pełnił także funkcję wiceprezesa lubelskiego oddziału Klubu Inteligencji Katolickiej[2]. Głównym obszarem jego zainteresowań były prawa człowieka, które wywodził z godności osoby ludzkiej, która jest wartością niezbywalną i nienaruszalną[2]. Był zdania, że zgodne z myślą chrześcijańską prawa i obowiązki człowieka najtrudniej jest realizować w obszarze działalności ekonomicznej człowieka[2]. Był autorem 10 książek oraz kilkuset artykułów naukowych[2]. Publikował w języku polskim, niemieckim, francuskim i angielskim[2]. Wypromował 14 doktorów[2]. Dla niego samego mistrzem był prof. Czesław Strzeszewski[2]. Książki
Przypisy
|
||||||||||||||
