Głos (czasopismo)
Głos – jedno z pierwszych czasopism opozycji demokratycznej w czasach PRL, związane z Komitetem Samoobrony Społecznej „KOR”. Pierwszy numer ukazał się w październiku 1977, a ostatni w grudniu 1981. Na samym początku „Głos” współredagowali Antoni Macierewicz oraz Adam Michnik, ten drugi jednak w wyniku konfliktu w łonie redakcji opuścił to pismo i stworzył „Krytykę”[1]. Pismo współredagował Andrzej Rosner. Publikowali w nim m.in.:
W 1983 na łamach „Głosu” opublikowano obszerny artykuł Odbudowa państwa (sygnowany przez Zespół „Głosu”)[2], który postulował trójporozumienie: „Solidarności” i Kościoła z Ludowym Wojskiem Polskim. Wedle współautora tej koncepcji Ludwika Dorna idea Zespołu „Głosu” zrealizowała się przy Okrągłym Stole[3]. Z obszerną krytyką tej koncepcji wystąpił już w 1984 Aleksander Hall na łamach „Polityki Polskiej”[4], twierdząc między innymi, że wojsko było gwarantem komunistycznych rządów w Polsce i trudno oczekiwać, aby przeszło na inne pozycje[5]. Kontynuację czasopisma stanowił tygodnik społeczno-polityczny „Głos”, redagowany przez Antoniego Macierewicza. Przypisy
Linki zewnętrzne |