|
George Grove
Sir George Grove (ur. 13 sierpnia 1820 w Clapham, zm. 28 maja 1900 w Sydenham[1][2]) – brytyjski muzykograf, leksykograf i biblista. ŻyciorysZainteresowania muzyczne wyniósł z domu rodzinnego, pozostał jednak w tej dziedzinie samoukiem[1]. Z wykształcenia był inżynierem, w 1839 roku ukończył Institution of Civil Engineers[2]. Początkowo pracował w Glasgow, następnie przebywał przez pewien czas na Jamajce i Bermudach[2]. W 1846 roku wrócił do Anglii i poświęcił się badaniom muzycznym[2]. Został członkiem Society of Arts w Londynie, w 1850 roku wybrano go jego sekretarzem[1][2]. W latach 1852–1873 pełnił funkcję sekretarza towarzystwa działającego przy Crystal Palace, zajmując się organizacją imprez muzycznych[1]. Współpracował z teologiem Williamem Smithem, pisał artykuły do redagowanego przez niego Dictionary of the Bible (1858–1865)[1][2]. W 1858 i 1861 roku odbył podróże badawcze do Ziemi Świętej[1][2]. W 1865 roku został dyrektorem Palestine Exploration Fund[2]. Przyjaźnił się z Arthurem Sullivanem, z którym w 1867 roku udał się w podróż do Wiednia w poszukiwaniu zaginionych dzieł Franza Schuberta, odnajdując muzykę do sztuki Rosamunde[2]. Od 1868 do 1883 roku pracował jako redaktor „Macmillan’s Magazine”[1][2]. W 1873 roku rozpoczął pracę nad monumentalnym słownikiem encyklopedycznym Dictionary of Music and Musicians, wydanym w 4 tomach w latach 1878–1890[1]. W 1882 roku wszedł w skład rady i komitetu wykonawczego powołanego w celu ukonstytuowania Royal College of Music i następnie do 1894 roku pełnił funkcję pierwszego rektora tej uczelni[1][2][3]. W 1891 roku zainicjował wydanie faksymile autografów symfonii Ludwiga van Beethovena[1], opublikował pracę Beethoven and His 9 Symphonies (1896)[2]. Otrzymał doktoraty honoris causa University of Durham (1875) i University of Glasgow (1885)[2]. W 1883 roku królowa Wiktoria przyznała mu tytuł szlachecki[2][3]. W 1893 roku odznaczony został Orderem Łaźni[3]. Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba):
|
||||||||||||||||||||
