Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Gienierał-admirał

„Gienierał-admirał”
Ilustracja
„Gienierał-admirał”
Historia
Położenie stępki

15 listopada 1870

Wodowanie

26 września 1873

 Rosyjska Carska MW
Wejście do służby

15 marca 1875

Los okrętu

pocięty na złom, 1944

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa – 4,690 ton
pełna – 5031 ton

Długość

87 m

Szerokość

14,6 m

Zanurzenie

6,45 m

Napęd
zobacz w tekście
Prędkość

12,3 węzłów

Zasięg

6000 mil morskich przy 10 węzłach

Uzbrojenie
zobacz w tekście
Załoga

480

Multimedia w Wikimedia Commons

Gienierał Admirał (ros. «Генерал-адмирал»[a]) – rosyjska fregata pancerna zbudowana w latach 1870–1873, uważana za protoplastę klasy krążownik pancerny[b][1][2]. Siostrzanym okrętem był „Giercog Edinburgskij” (ros. «Герцог Эдинбургский»).

Historia

Autorem konceptu ciężko opancerzonego okrętu był wiceadmirał Andriej Aleksandrowicz Popow[3][4], stępkę pod okręt położono 15 listopada 1870, „Gienierał-admirał” był wodowany 26 września 1873 i wszedł do służby 15 marca 1875[5].

Najważniejszym nowatorskim rozwiązaniem zastosowanym przy budowie okrętu był gruby, 15-centymetrowy pas z kutego żelaza położony wzdłuż burt okrętu, pokrywający – w założeniu – obszar 150 cm nad linią wodną i około 60 cm poniżej linii wodnej. W momencie jego wodowania „Gienierał-admirał” wywołał sensację w kręgach morskich i floty innych państw rozpoczęły konstrukcję podobnych jednostek ale w praktyce „Gienierał-admirał” okazał się jednostką raczej nieudaną. Kadłub okrętu obciążony pancernym pasem był zanurzony tak głęboko, że praktycznie cały pancerz znajdował się poniżej linii wodnej, maszyny parowe o zbyt małej mocy nadawały okrętowi maksymalną prędkość tylko 12 węzłów, a wynoszący 6000 mil zasięg był zbyt krótki jak na typowe zadania krążownicze[2].

W 1909 „Gienierał-admirał” został przebudowany na stawiacz min i otrzymał nową nazwę „Narowa” (ros. «Нарова»)[c], a w 1924 nazwę zmieniono na „25 Oktiabria” (ros. «25 октября»)[d]. Po 1937 okręt używany był jako pływający warsztat. Został pocięty na złom w 1944[5].

Uzbrojenie

  • Jako krążownik (1875)[2][5]
    • 6x1 armat 203 mm
    • 2x1 armaty 152 mm
    • 2x1 wyrzutnie torped 381 mm
    • 4x1 armaty 4-funtowe (87 mm)[e]
    • 8x1 działek 1-funtowych (37 mm)[f]
  • Jako stawiacz min[5]
    • 550 min
    • 4x1 armat 73 mm
    • 2 karabiny maszynowe

Napęd

  • Pojedyncza śruba[2][5]
  • Jako krążownik – 12 kotłów, 1 maszyna parowa[2][5]
  • Jako stawiacz min – 4 kotły, 1 maszyna parowa[5]

Inne

Jednym z jego dowódców był Henryk Cywiński. W 1879 r. na okręt, udający się w podróż dookoła świata, jako najmłodszy miczman został zamustrowany znany później badacz Afryki Równikowej, Stefan Szolc-Rogoziński|[6].

Uwagi

  1. ↑ „Gienerał-admirał” to najwyższy stopień w rosyjskiej marynarce wojennej, odpowiednik feldmarszałka w armii lądowej
  2. ↑ W literaturze angielskojęzycznej określany jest także jako belted cruiser jako, że całe opancerzenie okrętu skoncentrowane było w pojedynczym pasie (ang. belt) pancernym
  3. ↑ Od rzeki Narwy
  4. ↑ Data rozpoczęcia rewolucji październikowej
  5. ↑ Według niektórych źródeł sześć armat
  6. ↑ Według niektórych źródeł dziesięć działek

Przypisy

  1. ↑ John Beeler: British naval policy in the Gladstone-Disraeli era, 1866-1880. Stanford, Calif.: Stanford University Press, 1997. ISBN 0-8047-2981-6.
  2. ↑ a b c d e Eric Osborne: Cruisers and battle cruisers: an illustrated history of their impact. Santa Barbara, Calif.: ABC-CLIO, 2004. ISBN 1-85109-369-9.
  3. ↑ «Генерал-Адмирал», Россия, 1873 г.. [dostęp 2010-10-22]. (ros.).
  4. ↑ РУССКИЕ БЫЛИ ПЕРВЫЕ. [dostęp 2010-10-22]. (ros.).
  5. ↑ a b c d e f g General Admiral / Narova / 25 Oktiabrya (General Admiral Class). [dostęp 2010-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-27)].
  6. ↑ Słabczyński Wacław: Polscy podróżnicy i odkrywcy, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1988, wyd. II zmienione, ISBN 83-01-08310-7, s. 193;

Linki zewnętrzne
Kembali kehalaman sebelumnya