Gil siwogłowy
Gil siwogłowy[4] (Pyrrhula erythaca) – gatunek małego ptaka z rodziny łuszczakowatych (Fringillidae). Występuje w południowo-wschodniej i wschodniej Azji. Nie jest zagrożony wyginięciem. SystematykaSystematyka gatunku jest kwestią sporną. Za podgatunek Pyrrhula erythaca uznawany był gil lawendowy (Pyrrhula owstoni) z Tajwanu, jednak w 2020 roku Dong i inni podnieśli go do rangi gatunku na podstawie badań filogenetycznych, morfologicznych i różnic w wokalizacji[5][6]. Zmianę te zaakceptowały: Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC)[6], autorzy serwisu Birds of the World[7][8] oraz autorzy Kompletnej listy ptaków świata[4]. Jednak na liście ptaków świata opracowywanej przy współpracy autorów Handbook of the Birds of the World z BirdLife International takson ten nadal jest klasyfikowany jako podgatunek (lista ta wykorzystywana jest przy opracowywaniu Czerwonej księgi gatunków zagrożonych IUCN)[9]. IOC uznaje gila siwogłowego za gatunek monotypowy[6], jednak część autorów wyróżnia także drugi podgatunek[7][9]:
Etymologia nazwy naukowej
MorfologiaDługość ciała wynosi 15–17 cm[7], masa ciała 18–21 g[7][12]. WystępowanieWystępuje na obszarze Bhutanu, Chin, północno-wschodnich Indii, Mjanmy i Nepalu. Zamieszkuje lasy strefy umiarkowanej i scrub. Występuje na obszarach położonych na wysokości od 2000 do 4100 m n.p.m.[13] Poszczególne podgatunki zamieszkują:
Status zagrożeniaGil siwogłowy występuje na bardzo dużym obszarze (BirdLife International podaje EOO – 4,89 mln km², obejmuje on jednak także gila lawendowego), a jego populacja nie wydaje się zbliżać do kryteriów gatunków zagrożonych, dlatego w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN został zakwalifikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczba osobników światowej populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako od rzadkiego po lokalnie pospolity. Nie podjęto żadnych działań ochronnych gatunku. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku, BirdLife International ocenia trend populacji jako prawdopodobnie stabilny[13]. Przypisy
Linki zewnętrzne
|