Grupa nowocerekwiańska

Grupa nowocerekwiańska – kultura archeologiczna, której nazwa wywodzi się od eponimicznego stanowiska w Nowej Cerekwi koło Głubczyc. Datowana na starszą epokę brązu.

Wpływ na wydzielenie nowej grupy miała zapewne ludność kultury wieterzowskiej lub madziarowskiej, a także ruchy migracyjne ludności rolniczo-hodowlanej, które były spowodowane naporem ludności kultur mogiłowych.

Osady były otoczone potężnymi wałami o konstrukcji drewniano-ziemnej.

Występowały pochówki szkieletowe. Charakterystyczne było chowanie zmarłych w obrębie osad.

Metalurgia była dobrze rozwinięta poświadczona znaleziskami w postaci dysz do podwyższania temperatury w ogniskach. Znaleziono również kawałki żelaza poddane wstępnej obróbce oraz dłuta.

Występowały narzędzia z kości i rogu.

• Wielka Historia Polski, tom I Najdawniejsze dzieje ziem polskich (do VII w.), Piotr Kaczanowski, Janusz Krzysztof Kozłowski, wyd. Fogra Kraków 1998