Gutkowo (Olsztyn)
Gutkowo (warm. Gietkowo[4], niem. Göttkendorf[5]) – osiedle (jednostka pomocnicza gminy), część oficjalnego podziału administracyjnego Olsztyna, położone w północno-zachodniej części miasta, nad Jeziorem Ukiel (Krzywym). Dawniej podolsztyńska wieś, której część obszaru w 1987 włączono do granic administracyjnych miasta jako osobną dzielnicę. Na terenie osiedla znajdują się jeziora Redykajny i Tyrsko. Administracyjnie osiedle Gutkowo obejmuje osiedle Łupstych. Historia osiedlaNazwa Gutkowo wywodzi się od pruskiego zasadźcy o nazwisku Godeken. Była to osada rdzennie pruska, założona w 1352. W latach 1375–1400 zbudowano tu kościół filialny parafii św. Jakuba w Olsztynie. W 1656 wieś figuruje pod nazwą Getkowo' i były w niej dwie karczmy. W 1871 powstała samodzielna parafia, od tego czasu pochówki odbywały się na miejscowym cmentarzu. W 1884 powstał przystanek kolejowy. W latach międzywojennych Gutkowo spełniało w pewnej mierze funkcje rekreacyjne dla Olsztyna. Kursował tam statek wycieczkowy. W latach trzydziestych zabudowa wsi rozwinęła się wzdłuż szosy w kierunku Olsztyna. W 1987 część obszaru wsi (291,73 ha) włączono do granic miasta jako osobną dzielnicę, która rozrasta się na południe od ul. Bałtyckiej, tworząc osiedla domków jednorodzinnych. W latach 1954–1965 wieś należała i była siedzibą władz gromady Gutkowo, po jej zniesieniu w gromadzie Jonkowo. Zabytki
Granice osiedla
Ważniejsze obiekty
Komunikacja
Główną drogą osiedla jest ul. Bałtycka. Stanowi część drogi wojewódzkiej nr 527. Stwarza również mieszkańcom Gutkowa możliwość dojazdu do centrum Olsztyna. Z Gutkowa ul. Żurawią można dostać się do Łupstychu. Większość małych uliczek tworzących szereg międzyosiedlowych dróg, swe nazwy zawdzięcza gatunkom ptaków np. ulica Bociania, Pawia czy też Kanarkowa.
Ulica położona w południowej części osiedla. Znana z tego, że zamieszkują ją geodeci. Przez miejscowych określana również jako ulica „Geodetów”. Jest jedną z najdłuższych ulic Gutkowa. Po części północnej ulicy znajdują się bloki, po południowej zaś przeważają domki jednorodzinne.[potrzebny przypis] Na terenie osiedla znajdują się 2 pętle autobusowe. Przez jej teren przebiegają trasy 3 linii dziennych oraz jednej nocnej: 106, 107, 111, 145 oraz N02. Jeżdżą tędy również busy „U Grzesia” – 345 i 346, które kończą swoje trasy w Warkałach i Morągu. W Łupstychu znajduje się pętla autobusowa, na której cześć swych kursów kończą autobusy linii numer 107. Pierwszy autobus MPK pojawił się w Gutkowie w 1975 roku. Był to pojazd linii numer 11, jeżdżący wówczas na plac Roosevelta. Dziś autobus ten dociera do osiedla Nagórki.
Na terenie Gutkowa znajduje się Dworzec Gutkowo PKP. Jest on usytuowany w pobliżu ul. Bałtyckiej (na ul. Sokolej). Tor przebiegający przez dworzec w Gutkowie umożliwia połączenie kolejowe Olsztyna i wschodniej z zachodnią i północną częścią Polski. Budynek dworca jest wyłączony z użytkowania. Szlaki turystycznePrzez teren dzielnicy przebiega czarny szlak im. Alojzego Śliwy. Historia Ochotniczej Straży Pożarnej1 marca 1947 zawiązano we wsi Gutkowo Ochotniczą Straż Pożarną. Remiza od początku istnienia OSP znajduje się w samym centrum Gutkowa, obecnie jest to ul. Bałtycka. Jednostka gutkowskiej straży posiada zabytkową kronikę, która jest prowadzona od 1974 roku, w związku z czym szczegółowa działalność ochotników w latach 1946–1973 jest znana jedynie z opowieści. Późniejsze lata funkcjonowania strażnicy to szereg zawodów, o czym świadczy ogrom zebranych dyplomów i pucharów zdobiących ściany remizy. Jednak podstawą działalności od zawsze były akcje gaśnicze. W 1975 druhowie pracowali w czynie społecznym przy budowie Ośrodka Szkolenia Komendy Wojewódzkiej w Gutkowie. Remiza oprócz siedziby strażaków pełniła również funkcję lokalnego ośrodka kultury. Akademie z okazji Dnia Strażaka, okolicznościowe bale i zabawy, a także codzienne spotkania towarzyskie na stałe wpisały się w życie strażnicy OSP. W miarę upływu lat, jednostka wzbogacała się w specjalistyczny sprzęt pożarniczy, zmieniały się samochody, a także przybywało coraz więcej młodych ochotników. W 1987 OSP świętowała 40-lecie swojego istnienia oraz otrzymała nowy wóz bojowy typu GBA 2,5/16. Samochód został przekazany z Ośrodka Szkolenia i służy do dnia dzisiejszego. W 1994 jednostka, zdobywając I miejsce w Wojewódzkich Zawodach Sportowo-Pożarniczych, wywalczyła nowoczesną motopompę pływającą. W tym samym roku Ochotnicza Straż Pożarna Olsztyn-Gutkowo została wpisana do rejestru Stowarzyszeń Sądu. Kolejnym sukcesem sportowym było zajęcie II miejsca w zawodach sportowo-pożarniczych w Reszlu. Nagrodą były: piła do betonu oraz piła do drewna marki STIHL. Podczas obchodów 50-lecia pracy OSP w Gutkowie odbyły się jubileuszowe zawody sportowo-pożarnicze, uroczysta akademia z udziałem przedstawicieli władz lokalnych i samorządowych, a także kadr kierowniczych Państwowych i Ochotniczych Straży Pożarnych. Zostały wręczone nagrody, wyróżnienia, odznaczenia, medale, listy pochwalne. Powodem do świętowania był także jubileusz 30-lecia służby na rzecz OSP członków zarządu: naczelnika Kazimierza Kochańskiego, sekretarza Jana Kokiernak i skarbnika Reinholda Foksa. Jubilaci otrzymali z rąk Prezydenta m. Olsztyna, Czesława Jerzego Małkowskiego, podziękowania i nagrody. Nowym i niezbędnym narzędziem pracy strażaka stały się radiotelefony przenośne, które w 2000 trafiły na stan OSP Gutkowo. Wielokrotnie druhowie angażowali się w organizację świąt kościelnych, festynów rodzinnych, imprez sportowych i okolicznościowych na terenie Olsztyna. Aktualnie jednostka posiada nowoczesny sprzęt ratowniczy, który jest używany podczas różnych zawodów, pokazów czy ćwiczeń. W skład tego sprzętu wchodzi zestaw ratownictwa medycznego psp r1 oraz aparaty nadciśnieniowe firmy AUER. Priorytetem w najbliższych latach jest wymiana przestarzałego, ponad trzydziestoletniego samochodu oraz zakup narzędzi hydraulicznych. We wrześniu 2007 jednostka obchodziła 60. rocznicę istnienia. W dniu 26 listopada 2013 roku jednostka została włączona do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego. Obecnie jednostka posiada trzy samochody ratowniczo-gaśnicze oraz łódź. Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
|