|
Hala targowa w Mławie
Hala targowa w Mławie, Mławska Hala Targowa, jatki miejskie, hala rzeźnicza – hala z 1905 roku zbudowana przy ulicy F. Żwirki 22 w Mławie. Historia   W 1905 r., na północ od rynku, wybudowano dla potrzeb lokalnego handlu halę targową[1]. Zaprojektowana została przez Stefana Usakiewicza[2]. Miała zastąpić wysłużone jatki rzeźnicze mieszczące się przy ul. Warszawskiej[3]. Budynek jatek miejskich oddany do użytku został w roku 1912[2][4]. Hala rzeźnicza po I Wojnie Światowej była uszkodzona, kiedy to zniszczono kwadratową wieżyczkę nad wejściem po lewej stronie[3]. 18 lutego 1992 roku wpisana do rejestru zabytków jako A-258[5]. WspółcześnieWłaścicielem hali jest PPS „Spójnia”[6]. Do dziś pełni swoje funkcje usługowe jako Mławska Hala Targowa[2]. ZnaczenieHala jest unikatowa w architekturze Mazowsza[1][7]. Budynek stanowi jeden z ważniejszych obiektów dokumentujących historię rozwoju miasta[2]. To eklektyczne połączenie form barokowych i renesansowych, z drewnianą więźbą dachową[2]. Budynek był świadectwem zamożności i świetności miasta[2]. Na początku XX w. takiego obiektu nie posiadały obecnie większe miasta mazowieckie Ciechanów i Płock[2]. UsytuowanieHala jest usytuowana na zamknięciu perspektywy ulicy Stefana Żeromskiego[7]. Budynek jest usytuowany po północnej stronie ulicy Franciszka Żwirki, szczytem do niej[2]. Układ budynkuW hali mieściło się 36 jatek mięsnych oraz sklepy rybne[1]. Od frontu znajdowały się cztery sklepy[2]. Główne wejście prowadziło do wnętrza, gdzie po obu stronach rozplanowane były 24 jatki rzeźnicze z lodowniami w piwnicy oraz 23 stoły do sprzedaży mięsa[2][3]. Jatki po lewej stronie wynajmowali – rzeźnicy chrześcijanie, natomiast po prawej – żydzi[2][3]. W okresie powojennym od strony zachodniej dobudowano do nich nową, mniejszą halę[2]. KonstrukcjaŚciany były wymurowane z cegły spojonej zaprawą wapienną na kamienno-ceglanym fundamencie[2]. Otwarta, drewniana więźba dachowa pokrytą blachą ocynkowaną, z krokwiami wspartymi na 14 drewnianych słupach, wzmocnionych 7 łukami odciążającymi[2]. W górnej partii konstrukcji dachowej usytuowane zostały stolce z mieczami wspierające belkę podciągu, na której oparte zostały jętki usztywniające najwyższy poziom krokwi[2]. Elewacje ponad częścią przyziemną, widoczne ponad poprzedzającymi przedsionkami, przeprute zostały w partii środkowej dużym oknem termalnym[2]. Przypisy
|
||||||||||||||||||||||||||||
