Hanna Różańska-ChaberskaHanna Różańska-Chaberska (ur. 19 marca 1908[1] w Warszawie, zm. 28 maja 1993 tamże) – polska aktorka teatralna i filmowa. ŻyciorysUrodziła się w rodzinie Jana Różańskiego i Marii z Lewartowskich. W 1921 była słuchaczką Warszawskiej Szkoły Dramatycznej. Występowała w teatrach warszawskich: im. Wojciecha Bogusławskiego (1922–1923, jako adeptka), Teatrze Narodowym (1926–1934), Towarzystwie Krzewienia Kultury Teatralnej (1934–1939). Występowała również w Teatrze Czerwony As (1927–1928), Teatrze Kameralnym (1937–1939), a w 1938 w teatrze Wielka Rewia (1938). Podczas okupacji niemieckiej mieszkała w Warszawie, była kelnerką w barze „Pod Znachorem”. Po upadku powstania warszawskiego wyjechała do Krakowa. Po II wojnie światowej występowała w teatrach krakowskich (Stary, 1945–1946, Kameralny 1946–1947) i poznańskich (Polski, 1947–1948, Lalki i Aktora, 1948–1949). Po 1949 znów występowała w teatrach warszawskich: Domu Wojska Polskiego (1949–1952), Nowej Warszawy (1952–1955), Młodej Warszawy (1955–1957), Klasycznym (1957–1972). W 1972 przeszła na emeryturę. Od 14 lutego 1957 była drugą żoną Emila Chaberskiego, reżysera i dyrektora teatrów. Zmarła w Warszawie, pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera Aleja Zasłużonych-1-152)[2]. Filmografia
Teatr TV
Ordery i odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne:
|