Henri Didon
Henri Didon (ur. 17 marca 1840 w Touvet, zm. 13 marca 1900 w Tuluzie)[1]) – kaznodzieja zakonu dominikanów, teolog, pisarz i pedagog, który sport uczynił centralnym punktem swojej metody pedagogicznej w katolickiej szkole. Twórca dewizy Citius-Altius-Fortius, którą jego przyjaciel, baron Pierre de Coubertin uczynił mottem nowożytnego ruchu olimpijskiego. ŻyciorysOd dzieciństwa był zapalonym sportowcem, a jako przeor klasztoru św. Alberta Wielkiego w Arcueil wraz z Pierre’em de Coubertinem zorganizował po raz pierwszy zawody sportowe w szkole prowadzonej przez Kościół, gdzie w późniejszym okresie szkoły dominikańskie były pionierami we włączaniu sportu do programów oświatowych[2]. W 1896 uczestniczył w pierwszych nowożytnych Igrzyskach Olimpijskich celebrując mszę w katedrze w Atenach, a w roku 1897 otworzył Drugi Międzynarodowy Kongres Olimpijski[3]. Wybrane publikacje
PrzypisyLinki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba): |