Papież Marcin V mianował go legatem a latere w Królestwie Niemieckim, Węgierskim i w Czechach[1]. Jako legat był głównym organizatorem najazdu niemieckich krzyżowców na Czechy, zakończonego klęską w bitwie pod Tachovem[7]. W czasie swojej nieobecności, Onufry Lancaster zwiększył swoje wpływy w Radzie Regencyjnej[1]. Kardynał był członkiem trybunału oskarżającego Joannę d’Arc w Rouen, widział jej egzekucję[8], a także koronował Henryka VI na króla Francji w Paryżu w 1431 roku[1]. Na przełomie lat 30. i 40. XV wieku usiłował ponownie negocjować pokój pomiędzy Anglią a Francją, jednak bezskutecznie[1]. W latach 40. pełnił także funkcję protoprezbitera. Zmarł 11 kwietnia 1447 roku w Winchesterze[1].
Miał nieślubną córkę Jane. W literaturze są rozbieżności, co do osoby matki. Wedle jednego stanowiska była nią Alice Fitzalan[1], ale istnieje pogląd odrzucający identyfikację i uznający matkę dziecka za nieznaną[9].
.jpg)
