Henryk Dzido

Henryk Dzido
Data i miejsce urodzenia	4 stycznia 1941 ; Adamów
Data i miejsce śmierci	7 października 2018 ; Rudka
	Senator V kadencji
Okres	od 19 października 2001; do 18 października 2005
Przynależność polityczna	Samoobrona; Rzeczpospolitej Polskiej
	Przewodniczący Samoobrony Ruch Społeczny
Okres	od 17 sierpnia 2006; do 23 lipca 2007
Przynależność polityczna	Samoobrona Ruch Społeczny
Poprzednik	Sławomir Izdebski
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Henryk Dzido (ur. 4 stycznia 1941 w Adamowie, zm. 7 października 2018^[1] w Rudce^[2]) – polski adwokat i polityk, senator V kadencji.

Życiorys

Wykształcenie i praca zawodowa

W 1964 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Pracował w prokuraturze w Wołominie. Od 1970 do 1981 był zatrudniony w Zespole Administracji i Gospodarki Terenowej Najwyższej Izby Kontroli^[3]. Od 1981 prowadził w Warszawie kancelarię adwokacką.

Działalność polityczna

W 1998 przystąpił do Samoobrony Rzeczpospolitej Polskiej; był pełnomocnikiem wyborczym komitetu wyborczego Andrzeja Leppera w wyborach prezydenckich w 2000 oraz pełnomocnikiem KW Samoobrony RP w wyborach w 2001.

W wyborach tych uzyskał mandat senatora z okręgu piotrkowskiego. Pracował w Komisji Spraw Zagranicznych i Komisji Spraw Unii Europejskiej, przewodniczył Kołu Senatorów Samoobrony RP^[4] oraz był wiceprzewodniczącym klubu parlamentarnego partii. Występował jako obrońca Andrzeja Leppera w procesach sądowych. W wyborach w 2002 bez powodzenia kandydował na urząd prezydenta Warszawy. Zdobył 1,75% głosów i zajął siódme miejsce spośród czternastu kandydatów^[5].

W wyborach do Senatu w 2005 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję w okręgu lubelskim. W grudniu tego samego roku powołano go na stanowisko członka Trybunału Stanu, w którym zasiadał do 2007. W lutym 2006 odszedł z Samoobrony RP.

Współtworzył następnie Samoobronę Ruch Społeczny. W sierpniu 2006 objął w niej funkcję przewodniczącego^[6]. W 2007 został jednym z liderów Samoobrony Odrodzenie^[7]. Partia ta działała do 2008, jednak po kilku latach została reaktywowana (do ponownej rejestracji doszło w styczniu 2013), a Henryk Dzido został jej przewodniczącym^[8].

Życie prywatne

Syn Kazimierza i Antoniny^[2]. Był żonaty, miał córkę Monikę.

Przypisy

↑ Nie żyje Henryk Dzido. Był przewodniczącym Ruchu Społecznego Samoobrona. wp.pl, 9 października 2018. [dostęp 2021-04-17].
↑ ^a ^b Henryk Dzido. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-04-17].
↑ Kandydat Samoobrony na Prezydenta m.st. Warszawy Mecenas Henryk Dzido. samoobrona.org.pl, 22 września 2002. [dostęp 2021-04-17].
↑ Informacje na stronie Senatu. [dostęp 2021-04-17].
↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2021-04-17].
↑ Mecenas Leppera na prezydenta Warszawy. gazeta.pl, 18 sierpnia 2006. [dostęp 2021-04-17].
↑ Samoobrona-Odrodzenie chce zabrać posłów Lepperowi. wp.pl, 24 lipca 2007. [dostęp 2021-04-17].
↑ Pozycja 2600. Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 38/2013, 22 lutego 2013. [dostęp 2021-04-17].

[1] Nie żyje Henryk Dzido. Był przewodniczącym Ruchu Społecznego Samoobrona. wp.pl, 9 października 2018. [dostęp 2021-04-17].

[rs-2] Henryk Dzido. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-04-17].

[3] Kandydat Samoobrony na Prezydenta m.st. Warszawy Mecenas Henryk Dzido. samoobrona.org.pl, 22 września 2002. [dostęp 2021-04-17].

[4] Informacje na stronie Senatu. [dostęp 2021-04-17].

[5] Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2021-04-17].

[6] Mecenas Leppera na prezydenta Warszawy. gazeta.pl, 18 sierpnia 2006. [dostęp 2021-04-17].

[7] Samoobrona-Odrodzenie chce zabrać posłów Lepperowi. wp.pl, 24 lipca 2007. [dostęp 2021-04-17].

[8] Pozycja 2600. Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 38/2013, 22 lutego 2013. [dostęp 2021-04-17].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]