Hermann Kusmanek von Burgneustädten
Hermann Kusmanek von Burgneustädten (ur. 16 września 1860 w Hermannstadt, zm. 7 sierpnia 1934 w Wiedniu) – generał pułkownik cesarskiej i królewskiej Armii, w czasie I wojny światowej komendant Twierdzy Przemyśl[1]. ŻyciorysBył synem urzędnika policji. W wieku 19 lat wstąpił do Terezjańskiej Akademii Wojskowej w Wiener Neustadt, po ukończeniu której otrzymał przydział do 63 pułku piechoty. Szybko przeszedł karierę oficera sztabu generalnego i w stopniu pułkownika przez 6 lat był szefem kancelarii w c. i k. Ministerstwie Wojny Rzeszy. W 1908 został wyznaczony na stanowisko komendanta 65 Brygady Piechoty w Győr. W 1910 został przeniesiony na stanowisko komendanta 3 Dywizji Piechoty w Linzu, a w następnym roku na stanowisko komendanta 28 Dywizji Piechoty w Lublanie. W 1913 został obdarzony szlachectwem. W maju 1913 został mianowany komendantem Twierdzy Przemyśl. Mieszkał w willi przy ul. Dworskiego 37[2]. Po zakończeniu pierwszego oblężenia Twierdzy, 4 listopada 1914 otrzymał nominację na stopień generała piechoty. Po upadku Twierdzy Przemyśl po II oblężeniu Twierdzy od 23 marca 1915 do lutego 1918 przebywał w niewoli rosyjskiej. 1 marca 1918, podczas pobytu w niewoli, został mianowany z dniem 15 maja 1917 na stopień generała pułkownika. Z dniem 1 grudnia 1918 został przeniesiony w stan spoczynku. Po powrocie z niewoli został oskarżony o zdradę i postawiony przed sądem wojennym. Zarzutem było to, że generał zdecydował się na poddanie Twierdzy Przemyśl Rosjanom. Jednak uniewinniono go po utajnionej rozprawie, bo nie zdołano udowodnić mu winy. Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Wiedniu[3]. Przebieg służby
Awanse
Ordery i odznaczenia
Przypisy
|