Hermann Schlegel
Hermann Schlegel (ur. 10 czerwca 1804, zm. 17 stycznia 1884) – niemiecki ornitolog. Wczesne życie i edukacjaSchlegel urodził się Altenburgu. Jego ojciec kolekcjonował motyle, co sprawiło, że zainteresował się historią naturalną. Przypadkowe odkrycie gniazda myszołowa rozpoczęło jego fascynację ptakami. Schlegel początkowo pracował razem z ojcem, ale szybko zrezygnował z tej współpracy. W 1824 wyjechał do Wiednia, gdzie, na uniwersytecie, zetknął się z pracami Leopolda Fitzingera i Johanna Jakoba Heckla. Dzięki listowi polecającemu od Christiana Ludwiga Brehma zdobył posadę w Naturhistorisches Museum. Kariera ornitologaRok po przyjeździe Schlegla dyrektor muzeum – Carl Franz Anton Ritter von Schreibers zarekomendował go Coenraadowi Jacobowi Temminckowi, dyrektorowi muzeum historii naturalnej w Lejdzie, który szukał asystenta. Początkowo Schlegel pracował głównie przy kolekcji gadów, ale stopniowo zaczął badać także inne gromady zwierząt. W tym czasie Schlegel spotkał także Philippa Franza von Siebolda, z którym stworzył dzieło Fauna Japonica (1845–1850). Dyrektor muzeum historii naturalnejW 1858, kiedy zmarł Temminck, Schlegel zastąpił go na stanowisku dyrektora muzeum. Podczas pełnienia urzędu zorganizował wyprawy badawcze do Chin i Nowej Gwinei. Asystentem Schlegla był młody biolog Otto Finsch. W tym czasie Schlegel publikował swoje artykuły w Notes from the Leyden Museum, a także napisał 14-tomowe dzieło Muséum d’histoire naturelle des Pays-Bas (1862–1880). Podczas pracy zatrudniał trzech znanych ilustratorów: Johna Gerrarda Keulemansa, Josepha Smita i Josepha Wolfa. Koniec życia był dla Schlegla trudny: jego żona zmarła w 1864, Finsch przeniósł się do muzeum historii naturalnej w Bremie, a kolekcja Muzeum Brytyjskiego zaczęła przyćmiewać zbiory zebrane w Lejdzie. Z tym tematem związana jest kategoria:
Bibliografia
Kontrola autorytatywna (osoba): |