|
Hermes França
Hermes França Barros (ur. 26 sierpnia 1974 w Fortalezie) – brazylijski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA). Były mistrz World Extreme Cagefighting w wadze lekkiej z 2006 oraz były pretendent do mistrzowskiego pasa Ultimate Fighting Championship. Kariera MMAW MMA zadebiutował 17 listopada 2001 pokonując przez poddanie Amerykanina Mike’a Browna. Do końca 2002 walczył głównie na galach HOOKnSHOOT zostając 7 września 2002 mistrzem tejże organizacji w wadze piórkowej. W 2003 zadebiutował w Ultimate Fighting Championship wygrywając pierwsze dwie walki w organizacji m.in. nokautując Japończyka Caola Uno. W następnym roku przegrywał dwukrotnie, najpierw z Amerykaninem Joshem Thomsonem, następnie z Bahamczykiem Yvesem Edwardsem zostając tym samym zwolnionym z organizacji. Do 2005 walczył m.in. dla Shooto czy Hero’s notując porażki w rewanżu z Edwardsem oraz Japończykiem Kotetsu Boku. 17 marca 2006 na gali WEC 19 zdobył mistrzostwo World Extreme Cagefighting wagi lekkiej, odbierając tytuł Amerykaninowi Gabe’owi Ruedigerowi z którym wygrał przez nokaut w 36 sekundzie pierwszej rundy[1]. 15 czerwca 2006 obronił tytuł WEC ponownie błyskawicznie pokonując oponenta (40 sekunda pierwszej rundy), w tym przypadku Amerykanina Brandona Olsena przez poddanie (dźwignia na łokieć)[2]. Po świetnych występach powrócił do UFC tocząc 8 lipca 2006 wygrany pojedynek Joe Jordanem. Dwa miesiące później na gali UFC 62 poddał dźwignią Amerykanina Jamiego Varnera – za oba zwycięstwa zostawał wyróżniony nagrodami bonusowymi w ramach poddania i walki wieczoru. W trakcie kontraktu z UFC miał możliwość stoczenia walki w World Extreme Cagefighting gdzie był mistrzem. 12 października 2006 po raz drugi obronił tytuł WEC pokonując przed czasem Amerykanina Nathana Diaza[3]. Była to jego ostatnia obrona gdyż w grudniu 2006 WEC zostało zakupione przez właściciela UFC, Zuffa. Ówcześni mistrzowie zostali przeniesieni do UFC, a pasy mistrzowskie zostały zwakowane[4]. Po zwycięstwie nad Amerykaninem Spencerem Fisherem w styczniu 2007 otrzymał szansę walki o mistrzostwo UFC wagi lekkiej. 7 lipca 2007 na UFC 73 przegrał z mistrzem Seanem Sherkiem jednogłośnie na punkty. Po walce okazało się, że obaj zawodnicy byli na dopingu co skutkowało zawieszeniami i karami finansowymi[5]. W pierwszej walce po odbyciu zawieszenia 19 lipca 2008 zmierzył się z Frankiem Edgarem z którym przegrał na punkty. 19 września 2009 przegrał przez nokaut z Tysonem Griffinem. Po tej porażce został ponownie zwolniony z organizacji[6]. Przez następne lata walczył na mniejszych galach nie notując znaczących sukcesów. W latach 2014–2015 toczył pojedynki w Rosji przegrywając m.in. z Rosjaninem Szamilem Zawurowem przez nokaut. Problemy z prawemW styczniu 2012 został skazany na 42 miesiące pozbawienia wolności za molestowanie seksualne nieletniej dziewczyny[7]. W kwietniu 2014 został deportowany do Brazylii. Osiągnięcia
Przypisy
Linki zewnętrzne |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
