|
Hieronim Dudwał
Hieronim Franciszek Dudwał, ps. Himek (ur. 30 września 1913 w Częstochowie, zm. 7 czerwca 1940 we Francji) – podporucznik pilot Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari. ŻyciorysZwyczajny egzamin dojrzałości (typu matematyczno-przyrodniczego) zdał w czerwcu 1929 roku. Świadectwo dojrzałości otrzymał 23 czerwca 1934 roku[1]. Absolwent Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie (X promocja, 6 lokata[2]). Otrzymał przydział do 113 eskadry myśliwskiej. W kampanii wrześniowej walczył w ramach 113 eskadry. Zaliczono mu zniszczenie 4 samolotów Luftwaffe. Po zakończeniu działań przez Rumunię przedostał się do Francji. Tutaj otrzymał przydział do klucza dowodzonego przez mjr. dypl. pilota Eugeniusza Wyrwickiego (Podwójny Klucz Frontowy Nr 7 „Wy”). Bojowe loty rozpoczęły się 3 czerwca 1940 roku w składzie Groupe de Chasse II/10 na lotnisku w rejonie miasta Amiens w północnej Francji. Dywizjon w którym latał Hieronim Dudwał wyposażony był w samoloty typu Bloch MB 152[1]. Atakowany przez 3 Bf-109 jego MB 152 nr 130/Y-617 został zestrzelony – samolot eksplodował w powietrzu, a pilot spadł na ziemię nie otwierając spadochronu. Pochowany we Francji na polskim cmentarzu wojskowym w Auberive – Le Bois du Puits[3]. Zwycięstwa powietrzneNa liście Bajana figuruje na 57. pozycji z 4 pewnymi zestrzeleniami.
Awanse
Ordery i odznaczenia
Przypisy
Bibliografia |
||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
