Hipoteloryzm
Hipoteloryzm, hypoteloryzm (łac. hipotelorismus, ang. hypotelorism) – określenie sytuacji, w której dochodzi do zmniejszenia odległości między dwoma parzystymi narządami. Podobnie jak w przypadku hiperteloryzmu, pojęcie najczęściej jest używane przy ocenie rozstawienia gałek ocznych (łac. hipotelorismus ocularis, ang. hypoteleorbitism). EtiologiaHipoteloryzm oczny występuje w więcej niż 60 zespołach wad wrodzonych[1]. Hipoteloryzm może być rezultatem malformacji kości czaszki albo zaburzenia w rozwoju mózgowia. Niewielki, izolowany hipoteloryzm może być izolowaną wadą bez znaczenia klinicznego. Bardzo silnie zaznaczony hipoteloryzm, podobnie jak cyklopia (połączenie się oczodołów z utworzeniem jednej jamy kostnej dla połączonych gałek ocznych) zwykle wiąże się z ciężkim uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Niektóre zespoły wad wrodzonych, w których obrazie klinicznym występuje hipoteloryzm:
LeczenieCiężki hipoteloryzm koryguje się chirurgicznie w wyspecjalizowanych ośrodkach[2]. Zobacz teżPrzypisy
Bibliografia
|