|
Historia biednego chłopca w pięciu częściach świataHistoria biednego chłopca w pięciu częściach świata albo Przygody biednego chłopca w pięciu częściach świata – cykl powieściowy dla dzieci i młodzieży Władysława Umińskiego. Planowany na pięć części, docelowo ukazały się trzy (Przygody małego Australczyka, W puszczach Kanady i W krainie wschodzącego słońca). Każda z części przedstawia losy młodych chłopców w różnych regionach świata (Australii, Kanady i Japonii). Przygody małego Australczyka
Przygody małego Australczyka – powieść przygodowa dla dzieci i młodzieży Władysława Umińskiego z 1903 roku. Historia wydańPowieść była opublikowana w odcinkach w ilustrowanym magazynie „Przyjaciel Dzieci” (nr 1–12) w 1903 roku. Wydana została następnie jako książka w 1910 przez wydawnictwo Druk. Artyst. K. Kopytowski; kolejne wydania miały miejsce w latach 1912 i łącznie z tomem drugim w latach 1921 i 1927[1]. FabułaBohaterem powieści jest młody Australijczyk, a powieść przedstawia jego życie od chwili urodzin aż do czasu pełnoletności[2]. Odbiór i analizaW 1955 r. „Poradniku Bibliotekarza” powieść doczekała się krótkiej recenzji w o treści „Zajmująco przedstawione życie i obyczaje mieszkańców Australii”[2]. W puszczach Kanady. W Ameryce
W puszczach Kanady – powieść przygodowa dla dzieci i młodzieży Władysława Umińskiego z 1903 roku. Historia wydańPowieść była opublikowana w odcinkach w ilustrowanym magazynie „Przyjaciel Dzieci” (nr 13–20, 23–52) w 1903 roku. Wydana jako książka łącznie z tomem pierwszym w latach 1921 i 1927[1]. FabułaKsiążka przedstawia losy ubogiej rodziny polskich kolonistów w puszczach Kanady, która wybiera emigrację po tym jak ojciec rodziny traci pracę w fabryce. Bohaterami są także jego dzieci (Jakub i Molly). Polacy, zaprzyjaźnieni z Indianami, konkurują z innymi osadnikami o najlepsze działki w regionie[2][3][4]. Odbiór i analizaKrystyna Kuliczkowska zauważyła, że w powieści tej autor „z prawdziwym współczuciem pisze o losie Indian”[5]. Widzi też w powieści „ostre akcenty krytyki społecznej”, specyficznie „ciężki los kolonistów, którzy wloką z Polski do Ameryki swą nędzę”[6]. Powieść nazwała „tułaczą odyseją”, pisząc, że „problem zbędnych rąk w kraju powiązany jest mocno z zagadnieniem niewoli; bohaterowie znoszą z poddaniem swój los, pocieszając się, że kiedyś wrócą do wolnej ojczyzny”[4]. Osadzenie powieści w Ameryce jest nawiązaniem do popularnych utworów pisarzy takich jak James Cooper, a także wcześniejszych utworów polskich, takich jak Za chlebem Sienkiewicza[3]. W krainie wschodzącego słońca
W krainie wschodzącego słońca – powieść przygodowa dla dzieci i młodzieży Władysława Umińskiego z 1905 roku. Historia wydańPowieść była opublikowana w odcinkach w ilustrowanym magazynie „Przyjaciel Dzieci” (nr 1–36, niedokończona) w 1905 roku z podtytułem „III. Japonia”. Wydana jako książka z podtytułem Powieść z życia dzieci japońskich w 1911 przez wydawnictwo Nakł. Wiecz. Rodzinnych, i następnie wznowiona w roku 1925. Powieść doczekała się tłumaczenia na język słowacki (V krajine vyhśdajuśceho sińca, Praga, 1933)[1]. Fabuła Bohaterem jest Mika, syn robotnika japońskiego. Bieda rodziny powoduje, że rodzice oddają jego siostrę, za pieniądze, do domu gejsz. Mika stara się zdobyć edukację, by pomóc rodzinie, w czym pomaga mu siostra, której udaje się wyjść za mąż za bogatego urzędnika, co umożliwia Mice pójście na studia[7]. Odbiór i analizaW okresie międzywojennym powieść zrecenzowała Komisja Oceny Książek do Czytania dla Młodzieży Szkolnej. Recenzent pisał, że „pisarz odtwarza przyrodę i obyczaje, w szczególności zaś piękne cechy życia domowego Japończyków, budzi w czytelniku uczucie sympatii dla ich pracowitości. Temat sucho rozwinięty, książka może jednak wzbudzić zainteresowanie wśród młodzieży i niewątpliwie wywrze dodatni wpływ wychowawczy”. Książkę w 1929 określono jako „polecaną” dla dzieci w wieku 11–14[7]. Książka została wymieniona jako jedna ze stosunkowo nielicznych polskich utworów poruszających tematykę japońską w okresie przed II wojną światową[8][9]. Umiński mógł zainspirować się tą tematyką pod wpływem wojny rosyjsko-japońskiej, która toczyła się, gdy pracował nad książką[9]. Pedagogicznym celem książki było przekazanie młodzieży informacji o Japonii[7][10]. Tytuł książki mógł być nawiązaniem do popularnych utworów Karola Maya np. „W kraju Mahdiego” czy „W Krainie Srebrnego Lwa”[11]. Powieść zaliczono do gatunku literatury pięknej[12]. Przypisy
|
||||||||||||||||||||||||
