Holsztyn
Holsztyn (niem. Holstein, duń. Holsten, łac. Holsatia) – historyczna kraina w północnych Niemczech, położona pomiędzy Morzem Północnym na zachodzie a Morzem Bałtyckim na wschodzie oraz rzekami Eider na północy i Łabą na południu. W przeszłości znajdowała się we władaniu Danii, Słowian połabskich oraz Sasów. Historycznie graniczy na północy poprzez Eider ze Szlezwikiem, na wschodzie z dawnymi ziemiami obodryckimi, stanowiącymi od XII-XIII wieku części Lauenburga i Meklemburgii, a na południu poprzez Łabę z Ostfalią i Angrią. HistoriaZamieszkana w średniowieczu od zachodu przez plemiona północnych Sasów (Nordalbingów), a od wschodu przez słowiańskich Wagrów ze związku Obodrytów. Przejściowo Nordalbingowie zostali deportowani, a cały obszar był przyznany Obodrytom pod wodzą Drożka. Od roku 1111 hrabstwo Świętego Cesarstwa Rzymskiego. W XII wieku Holsztyn został poszerzony na wschodzie o tereny słowiańskiej Wagrii. Od 1474 przekształcony w księstwo Holsztynu. Pozostawało wówczas w strefie wpływów Danii. Jeden z książąt Holsztynu, Karl Peter Ulrich von Holstein-Gottorp był w roku 1762 carem Rosji jako Piotr III Romanow. Z rodu Holstein-Gottorp wywodzili się też królowie szwedzcy w okresie 1751–1818. Holsztyn należał do Cesarstwa do czasu jego rozwiązania w 1806 roku. W latach 1815–1866 państwo Związku Niemieckiego. Wraz z porażką Danii w wojnie duńsko-pruskiej w 1864 zakończył się okres wpływów duńskich w Holsztynie. Holsztyn znalazł się pod administracją Austrii, a w 1866 po porażce Austrii w wojnie z Prusami został włączony do Prus, z którymi pięć lat później został częścią Niemiec. W 1938 fragment Holsztynu, w tym dawne miasta Altona i Wandsbek, przyłączono do Hamburga na mocy ustawy o Wielkim Hamburgu. Obecnie jest to południowa część niemieckiego kraju związkowego Szlezwik-Holsztyn. MiastaNajwiększe miasta regionu:
Zobacz teżUwagiBibliografia
|