I-8

Ten artykuł od 2008-07 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

I-8

I-8
Klasa	okręt podwodny
Typ	J3
Historia
Wodowanie	20 lipca 1936
Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Wejście do służby	1938
Zatopiony	31 marca 1945
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	2525 t 3583 t
Długość	109,3 m
Szerokość	9,1 m
Zanurzenie testowe	100 m
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	23 węzły 8 węzłów

I-8 (nazwa kodowa U-Flieder) – japoński okręt podwodny typu J3^[1]. I-8 dowodzony przez Shinji Uchino spotkał się 20 lipca 1943 r. na morzu z niemieckim okrętem podwodnym U-161. Na I-8 przekazano urządzenie Wanze, pilota, obsadę radiostacji, wskazówki co do trasy i współrzędne geograficzne miejsca, gdzie miały nad nim otoczyć opiekę Ju 88 i niszczyciele. I-8 wszedł do Lorient 8 IX, przekazał 50-osobową załogę dla U-1224, który dalej miał służyć jako RO-501. Następnie wpłynął do bazy Brest 31 sierpnia 1943 r. Celem misji była wymiana strategicznych materiałów i osiągnięć między państwami Osi.

Jednostka została zatopiona 31 marca 1945 roku wraz z całą załogą 65 mil na południowy wschód od Okinawy przez amerykański niszczyciel USS „Morrison”^[1][2].

• Mark E. Stille: Marynarka Wojenna Cesarstwa Japonii w wojnie na Pacyfiku. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2015. ISBN 978-83-7976-319-1.