IFA W50
IFA W50 – samochód ciężarowy, który produkowany był przez VEB IFA w Ludwigsfelde w NRD w latach 1965–1990. Historia i opis pojazduPod koniec 1959 roku w fabryce Ernst Grube Werdau rozpoczęły się prace nad następcą pojazdu ciężarowego IFA S4000-1. W 1961 roku powstał prototyp W45, który odpowiadał w dużej mierze seryjnej wersji W50. Ze względu na plan, który zakładał produkcję wielkoseryjną, 21 grudnia 1962 r. Rada Ministrów NRD podjęła decyzję o budowie fabryki i uruchomieniu produkcji w Ludwigsfelde. W czerwcu 1964 roku położono kamień węgielny pod tłocznię, a 1 lipca 1965 roku w nowo wybudowanej VEB IFA ruszyła produkcja W50 (od Werdau)[1]. 17 lipca 1965 roku z taśmy produkcyjnej zjechał pierwszy egzemplarz W50, którego do końca roku wyprodukowano 855 sztuk. Samochód produkowano w wielu wersjach m.in. skrzyniowej, wywrotka, nadwozie pod zabudowę, militarnej, strażackiej, dźwig, wóz spedycyjny, podwójna kabina, cysterna, meblowóz i wiele innych. Na potrzeby sektora rolniczego stworzono wersję W50 LA/Z wyposażoną w wał transmisyjny do napędu maszyn żniwnych. Pojazd występował w dwóch rodzajach napędu: tylnym i AWD, który dostał oznaczenie W50 LA. Na podwoziu W50 stworzono też zamiatarkę KM 2301 (Kehrmaschine). W pojazdach stosowano czterocylindrowy silnik wysokoprężny o pojemności 6,6 l i mocy 110 KM, którego moc w 1967 roku została zwiększona do 125 KM. W 1986 roku powstała rekordowa liczba egzemplarzy – 32 516. Od 1972 do 1979 roku trwały prace we współpracy z Robur-Werke (0611/D609) nad prototypami L60, które charakteryzowały się nową, kanciastą kabiną. Z powodów ekonomicznych i politycznych pojazdy nie weszły do produkcji seryjnej. W50 produkowany w 60 wariantach i 240 wersjach wyposażenia eksportowano m.in. do Czechosłowacji, Rumunii, Polski, na Węgry, a także do Wietnamu, Mozambiku i Iraku. W latach 80. eksportem było objęte 70% produkcji[1][2]. W 1987 roku pojawiła się zmodernizowana wersja L60 (od Ludwigsfelde). Charakteryzowała się silnikiem sześciocylindrowym 9,2 l o mocy 180 KM z fabryki w Nordhausen, odchylaną kabiną do przodu, przeprojektowaną deską rozdzielczą, kosmetycznymi zmianami kabiny oraz nowymi osiami. Z powodu embarga handlowego i zakazu sprzedaży licencji konstruktorzy musieli wstawić dwie skrzynie biegów dające łącznie osiem przełożeń + wsteczny. Jednak L60 ze względu na bardziej skomplikowaną konstrukcję nie zdobył uznania klientów w NRD. Po zjednoczeniu Niemiec pojazdy z fabryki w Ludwigsfelde nie mogły w żaden sposób konkurować z nowoczesnymi konstrukcjami z zachodu, a dodatkowo fabryka popadła w problemy finansowe i w sierpniu 1990 roku zakończono produkcję modelu L60 liczbą 20 289 egzemplarzy. 17 grudnia 1990 roku zakończono produkcję modelu W50 liczbą 571 789 egzemplarzy, co daje łącznie 592 078 sztuk W50 i L60[1][3][4]. W efekcie współpracy z koncernem Daimler-Benz w dniu 3 maja 1990 roku stworzono prototyp IFA 1318, który był bliźniaczą odmianą ciężarówki Mercedes-Benz LK, jednak z podzespołami z modelu L60. Ze względu na zjednoczenie Niemiec i ciężką sytuację zakładów pojazd nie wszedł do produkcji seryjnej[1][5]. Poziom produkcji
Dane techniczneSilniki
Galeria
Przypisy
|