Dla ubogich gimnazjalistów w Stryju działały bursy: ruska bursa (od 1896) oraz założona przez dyrektora Karola Petelenza Bursa Polska im. Adama Mickiewicza przy ulicy Kraszewskiego (od 1902)[2][3][4].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości władze II Rzeczypospolitej z filii utworzyły samoistne II Państwowe Gimnazjum w Stryju[1]. W 1926 w gimnazjum w typie matematyczno-przyqrodniczym prowadzono osiem klas w 10 oddziałach, w których uczyło się 360 uczniów płci męskiej oraz 2 płci żeńskiej[1].
Gimnazjum było ulokowane w kamienicy p. Ettingera przy ulicy Andrzeja Potockiego 22 (u zbiegu z ulicą Juliusza Słowackiego)[5][6]. Ponadto, zajęcia gimnastyczne były prowadzone w domu przy ul. Juliusza Słowackiego 3 (u p. Czuplakiewiczowej)[7] oraz przy ulicy 3 Maja (dom Grossa)[8].
Zarządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia PublicznegoWojciecha Świętosławskiego z 23 lutego 1937 „II Państwowe Gimnazjum w Stryju” zostało przekształcone w „II Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego w Stryju” (państwową szkołę średnią ogólnokształcącą, złożoną z czteroletniego gimnazjum i dwuletniego liceum), a po wejściu w życie tzw. reformy jędrzejewiczowskiej szkoła miała charakter męski, a wydział liceum ogólnokształcącego był prowadzony w typie matematyczno-fizycznym[9].
.jpg)
.jpg)
