Informatyka afektywna

Informatyka afektywna – dział informatyki, zajmuje się metodami i narzędziami rozpoznawania, analizy, interpretacji i symulacji stanów emocjonalnych użytkowników komputerów^[1].

Dziedzina ta została wyodrębniona w 1995 roku przez Rosalind Picard i nazwana affective computing^[2]. Ponieważ istnieje bogata literatura w języku angielskim i raczej znikoma w języku polskim, brak jest odpowiedników pojęć używanych w tej dyscyplinie leżącej na styku informatyki i psychologii. Zgodnie ze słownikiem angielskie słowo affective można przetłumaczyć jako afektywny lub emocjonalny, natomiast computing tłumaczy się jako przetwarzanie, komputyka lub informatyka. W związku z wątpliwościami dotyczącymi prawidłowości tłumaczenia nazwy dziedziny zasięgnięto opinii Rady Języka Polskiego. W dniu 5 września 2013 roku Zespół Terminologii Informatycznej Rady Języka Polskiego wydał opinię, zgodnie z którą polskim odpowiednikiem nazwy dziedziny affective computing jest określenie przetwarzanie emocjonalne^[1]. Zaproponowana nazwa budzi jednak wiele wątpliwości, ponieważ kojarzy się raczej z działem psychologii niż informatyki.

Informatyka afektywna obejmuje:

• metody rozpoznawania stanów emocjonalnych użytkowników komputerów i urządzeń mobilnych na podstawie różnorodnych charakterystyk (mimika twarzy, postawa ciała, parametry fizjologiczne, głos, tekst, wzorce behawioralne);
• metody reprezentacji stanów emocjonalnych na potrzeby przetwarzania komputerowego;
• tworzenie aplikacji afektywnych (ang. affective) i postrzegających emocje (ang. affect-aware);
• modele interwencji afektywnych;
• analizę ładunku emocjonalnego tekstu (ang. sentiment analysis);
• symulacje stanów emocjonalnych na potrzeby wirtualnych postaci.