Ingrīda Barkāne

Data i miejsce urodzenia	18 stycznia 1948 Lipawa
Wzrost	186 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR Mistrzostwa Europy brąz Rzym 1974 sztafeta 4 × 400 m Halowe mistrzostwa Europy złoto Katowice 1975 sztafeta 4 × 2 okrążenia Europejskie igrzyska juniorów brąz Odessa 1966 bieg na 400 m

Ingrīda Barkāne z domu Verbele (ur. 18 stycznia 1948 w Lipawie^[1][2]) – łotewska lekkoatletka startująca w barwach Związku Radzieckiego, sprinterka i płotkarka.

Zdobyła brązowy medal w biegu na 400 metrów na europejskich igrzyskach juniorów w 1966 w Odessie^[3]. Odpadła w półfinale tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku^[1][2].

Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Inta Kļimoviča, Barkāne, Nadieżda Iljina i Natalja Sokołowa) oraz odpadła w półfinale biegu na 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie^[4].

Zwyciężyła w sztafecie 4 × 2 okrążenia (w składzie: Iljina, Barkāne, Ludmyła Aksionowa i Kļimoviča) na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach^[5]. Zajęła 7. miejsce w biegu na 400 metrów przez płotki na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze^[6].

Była mistrzynią ZSRR w sztafecie 4 × 400 metrów w 1974 i 1975^[1]. 1 czerwca 1969 w Mińsku ustanowiła rekord świata w tej konkurencji czasem 3:43,2^[7].

Do tej pory (sierpień 2019) jest rekordzistką Łotwy w sztafecie 4 × 200 metrów z czasem 1:33,8 (29 lipca 1975 w Moskwie) i w sztafecie 4 × 400 metrów z czasem 3:30,2 (30 lipca 1975 w Moskwie)^[8].

Jej rekord życiowy w biegu na 400 metrów wynosił 51,9 s (19 lipca 1975 w Moskwie), a w biegu na 400 metrów przez płotki 55,84 s (11 sierpnia 1979 w Kownie)^[9].

Jej mężem jest Vitolds Barkāns, wioślarz, olimpijczyk z 1968.