Intensywna terapiaIntensywna terapia – dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką i leczeniem osób znajdujących się w stanie zagrożenia życia z powodu potencjalnie odwracalnej niewydolności jednego lub wielu narządów albo układów[1]. Za stan zagrożenia życia uznaje się sytuację, gdy z powodu choroby lub innej przyczyny dochodzi do ustania lub zagrożenia podstawowych czynności życiowych, takich jak oddychanie, krążenie, czynności OUN.[potrzebny przypis] Intensywna terapia polega na zastąpieniu zagrożonych czynności organizmu metodami leczniczymi, stosowanymi przede wszystkim na oddziale intensywnej terapii. Polega również na diagnozowaniu przyczyn powodujących chorobę wymagającą leczenia na oddziale intensywnej terapii. W Polsce i większości krajów europejskich intensywną terapią zajmują się lekarze anestezjolodzy. W USA na ogół Oddziały Intensywnej Opieki Medycznej (Intensive Care Units) prowadzone są przez lekarzy pulmonologów[wymaga weryfikacji?], niekiedy zamiennie nazywanymi "intensywistami" ("intensivist"). W Polsce intensywna terapia wchodzi w zakres specjalizacji lekarskiej anestezjologii i intensywnej terapii, która jest specjalizacją priorytetową[2] trwającą 6 lat[3] i wzajemnie uznawaną w krajach Unii Europejskiej[4]. Jest to również odrębna specjalizacja (intensywna terapia) trwająca 2 lata, w której mogą kształcić się lekarze, którzy posiadają specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w co najmniej jednej z niektórych innych dziedzin medycyny[a][1]. Konsultantem krajowym intensywnej terapii od 23 stycznia 2022 roku jest dr hab. n. med. Tomasz Marek Mroczek, a anestezjologii i intensywnej terapii od czerwca 2024 roku prof. dr hab. Katarzyna Kotfis[5]. Uwagi
Przypisy
Linki zewnętrzne |