|
Irena Rybczyńska-Holland
Irena Barbara Rybczyńska-Holland, ps. „Marta”[1] (ur. 20 kwietnia 1925 w Łucku) – polska dziennikarka i publicystka. ŻyciorysUrodziła się w Łucku na Wołyniu. Jej rodzicami byli Władysław Rybczyński[2][3], z zawodu nauczyciel, i Teofila z domu Kowalczewska[1]. Ukończyła szkołę podstawową w Jeziornie Fabrycznej i kontynuowała naukę w Państwowym Gimnazjum Żeńskim im. Królowej Jadwigi w Warszawie. Po wybuchu II wojny światowej kontynuowała naukę na tajnych kompletach i zdała egzamin maturalny w 1944[1]. W czasie powstania warszawskiego była łączniczką, sanitariuszką w stopniu starszego strzelca[1]. W 1945 była nauczycielką szkoły w Budziszewicach. Przez dwa lata, do 1947 pracowała w Naczelnym Komitecie Wykonawczym Stronnictwa Ludowego. W latach 1946–1950 studiowała na Wydziale Dziennikarskim Akademii Nauk Politycznych, ponadto na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Warszawskiego (filozofia; nieukończone). Uczęszczała na seminarium prof. Władysława Tatarkiewicza. W marcu 1950 była w gronie ośmiu studentów, członków PZPR, którzy wystąpili z listem otwartym atakującym go, protestując przeciwko dopuszczaniu na prowadzonym przez niego seminarium do czysto politycznych wystąpień o charakterze wyraźnie wrogim budującej socjalizm Polsce. List przyczynił się do odsunięcia Tatarkiewicza od prowadzenia zajęć na uczelni[4]. W tym czasie była też redaktorką naczelną pisma „Wolna Wiciowa Gromada”. W 1948 była redaktorką naczelną „Nowej Wsi” (potem pracowała tam również od 1950 do Marca 1968). W latach 1949–1950 w redakcji oświatowej Polskiego Radia. Od 1968 do 1973 pracowała w miesięczniku „Ty i Ja”. W latach 1973–1980 w miesięczniku „Magazyn Rodzinny”. W 1981 współuczestniczyła w zakładaniu Komitetu Ochrony Praw Dziecka. Członkini Związku Zawodowego Dziennikarzy RP (1950–1951) i Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (od 1951). 7 marca 1990 Irena Rybczyńska została odznaczona medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata[5][6][7]. Życie prywatneJej pierwszym mężem był Henryk Holland (z którym ma dwie córki: Agnieszkę Holland i Magdalenę Łazarkiewicz), drugim – Stanisław Brodzki. Mieszka w Warszawie. Odznaczenia i wyróżnienia
Twórczość
Przypisy
Linki zewnętrzne |
||||||||||||||||
