Irena van der Coghen
Irena van der Coghen (ur. w 1953 roku)[1] – polski ratownik górski i przedsiębiorca. ŻyciorysOd 1993 roku wraz z mężem społecznie udzielali pomocy ofiarom zdarzeń na skałkach Jury Krakowsko-Częstochowskiej, początkowo nieformalnie, następnie w ramach stowarzyszenia Jurajskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe[2]. Wraz z mężem finansowali akcje ratownicze i dyżury z prywatnych funduszy[2]. Jest pierwszą w Polsce kobietą, która została zawodowym ratownikiem górskim[3]. Była członkiem Zarządu Głównego GOPR kadencji 2006–2010 z ramienia Grupy Jurajskiej GOPR[4]. Jest właścicielem Szkoły Surivalu, Narciarstwa i Alpinizmu „VANCROLL”[5], prowadzącą m.in. kursy specjalistyczne i obozy przetrwania[6], która m.in. przekazała na potrzeby stowarzyszenia Jurajskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe sprzęt ratowniczy[2]. Po tym jak w 2012 roku wydano wobec szkoły decyzję stwierdzającą prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie organizacji imprez turystycznych bez wpisu do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych oraz zakazującą prowadzenia działalności organizatora turystyki przez okres 3 lat[7], Irena van der Coghen prowadzi dalszą działalność w strukturach nowo powstałego Stowarzyszenia Survivalu Górskiego „Szkoła Tygrysów”[6], którego jest prezesem[8]. Jest żoną ratownika i polityka Piotra van der Coghena, z którym ma troje dzieci: ratowników górskich Michała i Adama oraz niepełnosprawną córkę Nicolę[5]. Ordery i odznaczeniaW 2005 roku została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[9]. Odznaczona została także Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Została również wyróżniona Złotą Honorową Odznaką Zasłużony dla Województwa Śląskiego, Złotą Honorową Odznaką GOPR (2005)[10] i Odznaką Zasłużony dla Ratownictwa Górskiego. Przypisy
|