|
Islas San Benito
Islas San Benito – grupa wysp leżąca na Oceanie Spokojnym, u wybrzeży meksykańskiego stanu Kalifornia Dolna, 25 km na zachód od wyspy Cedros. Administracyjnie są częścią jednostki Delegación Isla de Cedros, która zaś stanowi część gminy Ensenada. Grupa składa się z trzech jałowych wysp, o łącznej powierzchni 3,899 km², otoczonych skałami i kępami listownicowców. Wedle spisu ludności z roku 2001 wyspę Benito del Oeste zamieszkiwały dwie osoby, zaś pozostałe pozostawały niezamieszkane[1]. Geografia i ekologiaBenito del Oeste (2,6 km²) stanowi najbardziej wysuniętą na zachód i największą wyspę spośród wszystkich. Ma charakter płaskowyżu z najwyższym wzniesieniem, o wysokości 202 m n.p.m., blisko centrum wyspy. Mierząca około 4 m wysokości mniejsza latarnia morska mieści się południowej części wyspy. Główna latarnia, mierząca 17 m wysokości, znajduje się na północno-zachodnim krańcu wyspy; nie jest znana data jej wybudowania, jednak było to przed rokiem 1934. Do latarni przylega jednopiętrowy dom[2]. 1,6 km na zachód od Benito del Oeste leżą skały Rocas Pinaculo[3]. Benito del Centro (0,4 km²) oraz Benito del Este (0,9 km²) – dwie pozostałe wyspy – leżą od wschodniej strony wyspy Benito del Oeste, od której oddziela je Canal de Peck, będący głębokim kanałem morskim o szerokości około 65 m[3]. Na Benito del Este obecne są 4 wzgórza o wysokości około 140 m. Benito del Centro jest wyspą płaską i nisko wyniesioną, najwyższe wzgórze – we wschodniej części wyspy – liczy 25 m wysokości. Na roślinność składają się głównie krzewy i zioła, jak i duże kaktusy (Cylindropuntia prolifera, C. ramosissima[4]). Z powodu jałowości wyspy nie występuje tu duża ilość ptaków, jednak w okresie lęgowym nurniczek ciemny (Ptychoramphus aleuticus) spotykany jest licznie. EndemityZ powodu odrębności geograficznej wysp, rozwinęło się kilka endemicznych gatunków zwierząt[5]:
oraz roślin[4]:
Przypisy
|
||||||||||
