|
Język kiribati
Język kiribati (wymawiane: kiribas, inna nazwa: język gilbertański, także: język tungaru) – język mikronezyjski (z grupy języków oceanicznych) używany przez mieszkańców wysp Kiribati oraz Fidżi, Nauru i Wysp Cooka, a także mniejszości narodowe w USA i Tokelau. W państwie Kiribati ma status języka urzędowego. Posługuje się nim 120 tys. osób[1]. Wyróżnia się w nim dwa główne dialekty, północny i południowy, a także kilka drobniejszych gwar lokalnych, m.in.: tarawa. Jest zapisywany alfabetem łacińskim, dostosowanym do dźwięków kiribati. Alfabet składa się z 13 liter. FonetykaW języku kiribati występuje 13 spółgłosek oraz 10 samogłosek.
GramatykaRzeczownikRzeczownik można stworzyć poprzez dodanie przedimka te przed jakikolwiek czasownik/przymiotnik. Przykłady:
Rzeczowniki odmienia się przez liczbę. Liczbę mnogą tworzymy poprzez podwojenie pierwszej samogłoski:
Płeć biologiczna może być zaznaczona poprzez dodanie poimka mm’aane (rodzaj męski) lub aiine (rodzaj żeński) po rzeczowniku:
Dla rzeczowników „ludzkich” można użyć łącznika n:
Agens jest wyrażany poprzez dodanie partykuły tia (liczba pojedyncza) lub taan(i) (liczba mnoga). PrzedimekPrzedimek te w liczbie pojedynczej oraz taian w liczbie mnogiej nie jest określony, ani nieokreślony. Zaznacza on, iż następny wyraz jest rzeczownikiem oraz stanowi wykładnik liczby.
Przedimki osobowe stosuje się do nazw własnych. Formę męską 'te' stosuje się przed imionami zaczynającymi się na <i, u, w, b', ng>, 'tem' przed <b, m>, 'ten' przed <a, e, o, n, r, t> oraz 'teng' przed <k, (ng)>. ZaimekZaimki przybierają różne formy w zależności od przypadka gramatycznego: mianownik (podmiot), biernik (dopełnienie), zaimek emfatyczny (jak myself, herself, yourself w języku angielskim), dopełniacz (dzierżawczy).
Przypisy
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
