David Scott i James Irwin podczas treningu w symulatorze lądownika księżycowego LMJames Irwin przy pojeździe LRVJames Irwin podczas załadunku sprzętem naukowym pojazdu LRVJamies Irwin pobiera próbki gruntu za pomocą specjalnego przyrządu ułatwiającego to zadanie
1960–1961 – ukończył wojskową szkołę dla pilotów eksperymentalnych (Experimental Flight Test Pilot School) w bazie Edwards.
Grudzień 1963 – ukończył kurs w szkole wojskowych pilotów doświadczalnych (Air Force Aerospace Research Pilot School) w bazie Edwards.
Ponadto ukończył kurs dla młodszych oficerów w Squadron Officer School. Został również absolwentem Air Command and Staff College.
Przed przystąpieniem do Korpusu Astronautów NASA był szefem wydziału zamówień specjalnych (Advanced Requirements Branch) w Sztabie Dowództwa Obrony Przeciwlotniczej.
Lipiec 1972 – przeszedł do rezerwy w stopniu pułkownika.
Jako pilot wylatał 7015 godzin, z czego 5300 na samolotach z napędem odrzutowym.
Kariera astronauty
1963 – uczestniczył w trzecim naborze astronautów NASA. Został jednym z 34 finalistów. Po badaniach medycznych nie został jednak zakwalifikowany z uwagi na obrażenia odniesione w wypadku lotniczym w 1961 (złamanie obu nóg i wstrząśnienie mózgu).
1 czerwca 1968 – był członkiem dwuosobowej załogi wyznaczonej do pierwszych prób ciśnieniowych (LM Test Article 8 – LTA-8) modułu księżycowego LM.
1969 – należał do załogi wspierającej podczas misji Apollo 10. Został włączony do załogi rezerwowej lotu Apollo 12 i podstawowej – Apollo 15 (jako pilot modułu księżycowego).
27 lipca – 7 sierpnia 1971 – uczestniczył w wyprawie statku kosmicznego Apollo 15.
Sierpień 1971 – otrzymał przydział do załogi rezerwowej ekspedycji Apollo 17.
Maj 1972 – został trwale odsunięty od udziału w lotach kosmicznych wskutek skandalu wywołanego faktem sprzedaży przez astronautów z załogi Apolla 15 blisko czterystu okolicznościowych kopert ze znaczkami, które bez wiedzy NASA ostemplowali podczas pobytu na Księżycu.
Lipiec 1972 – odszedł z NASA.
Apollo 15
Podczas misji Apollo 15, która trwała od 26 lipca do 7 sierpnia 1971, był pilotem modułu księżycowego „Falcon”. Pozostałymi członkami wyprawy byli: David Scott – dowódca misji i Alfred Worden – pilot modułu dowodzenia „Endeavour”. 30 lipca 1971 Scott i Irwin wylądowali na Srebrnym Globie w rejonie tzw. szczeliny Hadleya, w okolicach księżycowych Apeninów. Astronauci po raz pierwszy byli wyposażeni w pojazd LRV, który umożliwiał im poruszanie się po powierzchni Księżyca. Dzięki niemu pokonali trasę liczącą ponad 27 km podczas trzech spacerów księżycowych. Przebywali ponad 18 godzin poza modułem LM: 31 lipca – ponad sześć i pół, 1 sierpnia – ponad siedem i 2 sierpnia – blisko pięć. 67 godzin po lądowaniu na Księżycu astronauci wystartowali w drogę powrotną do modułu „Endeavour”, zabierając ze sobą próbki gruntu o łącznej masie 77 kg i ponad 1000 fotografii.
Po odejściu z NASA założył w Colorado Springs organizację religijną High Flight Foundation, której przewodniczył.
W latach 80. XX wieku prowadził sześć wypraw na górę Ararat w poszukiwaniu Arki Noego. Twierdził, że z kosmosu dostrzegł jej fragment w tamtym rejonie. Jednakże podjęte ekspedycje nie potwierdziły jego obserwacji.
Dwukrotnie odwiedził Polskę. Pierwszy raz w 1972[1] i ponownie w 1990[2].
